Spakenburg verslikt zich in taai Hoek

Hoek heeft traditioneel flink huisgehouden tijdens de transfercarrousel. Een volwassen en versterkt elftal moet lijfsbehoud kunnen verwezenlijken. De nieuwe Belgische trainer Gaby Demanet startte met een defensieve formatie, maar liet zijn ploeg zeker in het eerste half uur het spel maken. De Spakenburgers oogden licht vermoeid en raakten niet in hun spel. Aan beide kanten waren enkele mogelijkheden waar te nemen, maar grote kansen bleven uit. Tot een kwartier voor rust krachtpatser Ruben Wilson het doel van de thuisploeg van vijf meter onder vuur nam. Doelman Jörg van Nieuwenhuijzen ranselde met een katachtige reflex de bal uit de bovenhoek, de bonkige spits verrast achterlatend. Even leek de partij te ontaarden in een ordinaire kloppartij. Toen Hoek vlak voor rust mocht aanleggen voor een vrije trap op de rand van het zestienmetergebied, wurmden enkele Hoekspelers zich tussen de vijandelijke muur. De kleine, kale scheidsrechter Van der Schans liet het reactionaire duw- en trek-werk een minuut zijn beloop, om de situatie af te doen met twee gele kaarten. Trainer Demanet posteerde de kopsterke spelverdeler Stijn Mahieu in de spits. De sierlijke linkspoot kende een bijzonder ongelukkige middag. ,,Tegen zo'n sterke defensie is het ook niet makkelijk voetballen als je van origine geen echte spits bent'', verdedigde Demanet zijn speler na afloop. ,,Toch houd ik vertrouwen in hem op die positie.'' Veel gaat afhangen van standaardsituaties, voorziet de oefenmeester. ,,Bijna alle ploegen zijn aan elkaar gewaagd in de topklasse, details gaan de duels beslissen. Toch zie ik deze puntendeling met Spakenburg als een halve stunt.'' Twintig minuten voor tijd maakte Sebastiaan Steur zijn opwachting. Een chronische liesblessure dwong hem vorig jaar op 26-jarige leeftijd afscheid te nemen van het profvoetbal en vertrok bij Heracles Almelo. Een vriendenteam, daar zette hij zijn zinnen op. Totdat Spakenburg-trainer André Paus hem na herhaaldelijk aandringen toch aan zich wist te binden. Steur is echter nog verre van fit. ,,Ik baal dat ik conditioneel een flinke achterstand heb'', vertelt de oud-Heraclied. ,,In twintig minuten kan ik nog niet eens voluit gaan. Ik verwacht niet dat mijn lies weer gaat opspelen. We maken hier bijna drie keer minder trainingsuren dan bij een profclub en dan heb ik het nog niet eens over de intensiteit. Net zo frustrerend als mijn haperende lichaam is dit puntverlies. We gaan voor het kampioenschap en waren goed op weg. Dan mag je niet tegen zo'n gelijkspel aan lopen. Ze hebben ons tactisch enorm goed bespeeld, dat hadden we van tevoren moeten doorzien.''