Kampioenuh!!

Wat maken we de wedstrijd toch weer onnodig spannend........maar met resultaat!! Zaterdag 22 november is voor E1 de eerste kans om kampioen te kunnen worden, de mannen zelf hebben het nog niet allemaal in de gaten dat ze al kampioen kunnen worden overigens. Met een beetje voetbalpsychologie (jullie moeten nu winnen om volgende week kampioen te kunnen worden) en de gedachte naar een paar jaar terug toen een groot deel van dit team ook kampioen kon worden maar door de stress geen bal meer goed raakte, laat ik het ook graag zo. Zo weinig mogelijk druk op de mannen en dame van E1. Spelen doen we tegen Terneuzense Boys E3, een tegenstander waar we de vorige keer onnodig een voorsprong tegen weggaven. Minpuntje vandaag is dat onze veelscorende spits Imme er niet bij is maar met een aangepaste opstelling gaan we toch vol goede moed aan de slag. Net als de vorige keer tegen de Boys gaat de strijd gelijk op en zijn we zeker niet de betere op het veld, geluk over en weer is dat er geen doelpunt valt en zo kunnen de inmiddels toch toegestroomde supporters waaronder ook trainer Patrick (die wel weten dat we kampioen kunnen worden) nog geen doelpunt zien vallen. Uiteindelijk valt dit doelpunt toch, helaas wel in het verkeerde doel.............en zo staan we met 1-0 achter en lijkt feestvreudge nog ver weg, lijkt. Tot de rust weten we dan wel weer wat beter te zijn dan de Boys maar mede door een uitstekende keepster kan de 1-1 niet gescoord worden. Tijdens de rust wordt E1 moed ingesproken door trainers en leider en meteen na de aftrap is het duidelijk dat de mouwen eens opgestroopt zijn en de heren en dame van E1 er eens goed voor gaan. Het gaat best goed nu en we zijn duidelijk de betere, na een verdigingsfoutje bij de Boys weet Michiel daar mooi van te profiteren en kan de verdiende 1-1 binnentikken. Na deze gelijkmaker volgt bij een corner voor E1 ook al snel de 1-2 voorsprong, het is Michiel die de corner precies op het hoofd van Michel weet te leggen en deze weet de bal mooi binnen te koppen. Nog steeds zijn de mouwen niet gezakt bij E1 en we blijven de betere op het veld, na wat heen en weer gaan van het spel is het Michiel die knap doorgaat en de 1-3 weet te scoren. Zijn vingertjes gaan in de lucht bij het weglopen, ik vermoed dat Michiel ondertussen wel iets in de gaten heeft........ Maar dan zullen we toch beter moeten blijven voetballen want na de 1-3 lijkt wel of elke bal te moeilijk is voor ons en van enige vorm van samenwerken of organisatie is op het veld geen sprake meer, we zakken helemaal in. Met het nodige geluk komen we een aantal keren echt heel goed weg maar de 2-3 wordt toch gescoord door een mooie lob van een Boys speler. Zenuwen alom bij de mensen aan de kant, zou het dan toch niet gaan lukken?? Want ook na de 2-3 gaan we niet veel beter spelen en blijft het hangen en wurgen met bijzonder weinig kansen voor ons maar gelukkig wel enkele goede reddingen van keeper Lars. Terwijl de laatste minuten dan wegtikken onder leiding van de zeer goed leidende scheidsrechter worden wat spullen tevoorschijn getoverd voor een klein feestje op het veld.......als het dan eindelijk tijd is is ook het kampioenschap 3e klasse najaar voor E1 binnen!! Niet iedereen lijkt dit door te hebben, maar als er dan een spandoek uitgevouwen wordt waarop ‘Hoek E1 kampioen’ staat zijn de blikken van de spelers onbetaalbaar en vieren we met champagne en al een klein feestje op het veld, tegenover een overigens zeer verbaasd team van Terneuzense Boys, die zich afvragen of dat eigenlijk wel zo is. Dat is gelukkig zo want met 7 punten voorsprong en het feit dat de nummer 2 uit de poule nog maximaal 6 punten kan halen zijn we er gewoon!! Uitgebreid vieren doen we overigens volgende week na onze laatste wedstrijd, op de kar door Denoek natuurlijk en een huldiging op de markt voor een ongeslagen kampioen, want ook dat zijn we!!