Hoek 3 met lege handen

De wedstrijd begon afwachtend en beide teams waren aan elkaar gewaagd. Zaamslag nam, gesteund door de harde wind, het initiatief en had een licht veldoverwicht. De Hoekse verdediging gaf echter nauwelijks iets weg en doelkansen waren er dan ook niet. Het spel van Hoek 3 kenmerkte zich door veel slordigheden en beide hoek-spitsen zaten in de tang bij de directe tegenstander. Na 25 minuten kwam de 0-1 op het scorebord toen een vrije trap gedragen door de wind in de verre kruising verdween. Niet veel later ging Zaamslag-spits Dennis Hammelink hard door op Michael van Langevelde. De zware overtreding werd door scheidsrechter De Boer slechts bestraft met een gele kaart waar rood zeker niet misstaan had. Michael liep bij deze actie gekneusde ribben op en kon niet verder. Aanvoerder Michel Mullaert pakte de handschoen op en ging in de goal staan. Michel bleef in het kwartier tot de rust stijlvol overeind en hield zijn doel schoon. In de rust arriveerde gelukkig supertalent Mitchell Braafhart en deze was bereid om de tweede helft het Hoek 3–doel te verdedigen. Michel verhuisde naar de spits en Tom bleef achter in de kleedkamer. Na rust leek de wedstrijd al vroegtijdig beslist te worden. De groen-witte rechtback kon vrij uithalen en zijn schot verdween in de kruising; 0-2 met nog 40 minuten op de klok. Voor Hoek 3 was dit het sein om met meer druk naar voren te gaan spelen en al snel kwamen er kansen. Een half uur voor tijd bracht Patrick de Guchteneire de spanning weer terug door een voorzet van Albert Kingma binnen te knikken. Hoek 3 bleef aanvalllen en uit één van de spaarzame counters wist Zaamslag knap te scoren: 1-3 en Hoek 3 kon weer opnieuw beginnen. De ene naar de andere aanval rolde nu over het hoofdveld en Zaamslag 2 bleef soms op miraculeuze wijze en soms door zware overtredingen op de been. Een kwartier voor tijd gaf scheidsrechter De Boer een penalty, na een overtreding op Thijs de Blaeij. Topscoorder Michel Mullaert nam opnieuw zijn verantwoording en scoorde koelbloedig. Na dit doelpunt ging Hoek 3 op jacht naar de gelijkmaker. Een aantal maal was het derde dicht bij de dik verdiende gelijkmaker, maar het geluk liet de Hoekenezen in de steek en de gelijkmaker viel dan ook niet.