Hoek 3 is van de leg.

Zoals de laatste weken wel vaker het geval bij Hoek 3, moest er weer een beroep worden gedaan op de A’s om aan 11 fitte spelers te komen. Dit keer was Marijn van Kouteren bereidt om Hoek 3 uit de brand te helpen. De eerste helft gaat eigenlijk gelijk op. Zowel Heinkenszand 2 als Hoek 3 zitten er erg kort op, met als resultaat redelijk veel overtredingen en de nodige irritaties. Hoek 3 is een aantal keer dicht bij een doelpunt, maar de keeper en de lat staan een doelpunt in de weg. Na een half uur spelen is het dan toch raak. Mike Visser stuurt met een lange bal Robbie van’t Hoff diep, die de bal voor de pot gooit. De keeper zit mis en Quinten Bakker weet de bal vanaf de achterlijn binnen te schieten, 0-1. Net voor rust is Heinkenszand nog een aantal keer dicht bij de gelijkmaker, maar door een aantal goede reddingen van Robin Francke wordt de rust gehaald met een 0-1 voorsprong. Meteen na rust laat Heinkenszand zien dat ze de achterstand willen ombuigen, maar echte kansen creëren ze niet. Na een minuut of twintig komt Hoek 3 goed weg als een afstandsschot van Heinkenszand op de lat uiteen spat. Dit was de eerste en ook meteen de laatste echte kans van Heinkenszand om terug te komen in de wedstrijd. In de 70ste minuut krijgt de keeper van Heinkenszand een schot van Albert Kingma niet onder controle en kan Kevin de Smet van dichtbij de 0-2 binnentikken. Vijf minuten later een lange bal van Mike Visser op Michel Mullaert, welke als winnaar uit een 1 tegen 1 duel komt, de keeper omspeelt en de bal in de lege goal schuift, 0-3. Zo boekt Hoek 3 zijn tweede overwinning op rij in een uitwedstrijd en heeft men thuis juist twee keer achter elkaar verloren. Een vreemde gewaarwording, daar Hoek 3 normaal gesproken thuis een moeilijk te nemen hindernis is en in uitwedstrijden maar moeilijk tot winnen kan komen. Er kan dus gerust gezegd worden dat Hoek 3 een beetje van de leg is.