Arrogantie van de koude grond bij topklasser Hoek

,,We hebben aardig meegevoetbald'', vond Demanet. ,,Maar het is nu eenmaal moeilijk om tegen een goede ploeg als IJsselmeervogels de neerwaartse spiraal te doorbreken. Als we tegen een ploeg uit de onderste regionen hadden gespeeld, hadden we ze wellicht van het veld gespeeld.'' Het was een veronderstelling van een trainer die amechtig zocht naar strohalmen, maar de opmerking had een laag realiteitsgehalte. Want hoe vaak speelde Hoek deze competitie zogenaamde kleintjes als csv Apeldoorn, FC Lisse, Sparta Nijkerk, Flevo Boys en ARC al omver? Niet één keer dus. En het valt nog maar te bezien of dat de komende maanden wel gaat gebeuren. Het spel is ook na de winterstop, drie nieuwe aanwinsten ten spijt, pover en biedt weinig perspectief. Zaterdag kwam Hoek in de eerste helft van de 25e tot 45e minuut tot een aanvaard niveau, maar toen keek de thuisploeg al wel tegen een 2-0-achterstand aan. ,,We hebben daarna de boel nog wel proberen te forceren, maar het zat er nooit echt in'', erkende Ferry Alfons. Hoek kreeg voor rust drie kansen, maar doelman Martijn van Strien ranselde de bal na twee geplaatste schoten van Ferry Alfons en Hoessein Bouzambou uit zijn doel en zag een kopballetje van Alfons naast het doel belanden. ,,IJsselmeervogels had aan een halve kans genoeg voor een doelpunt'', zei Demanet, ,,terwijl wij aan drie kansen nog niet genoeg hadden voor een treffer.'' Het eerste doelpunt van Nick Kuipers in de 18e minuut kwam enigszins gelukkig tot stand. Hoek kreeg na een hoekschop de bal niet goed weg, waarna de verdediger van IJsselmeervogels via een verdediger raak schoot. Het tweede doelpunt van de gasten (23e minuut) was er één van grote klasse. IJsselmeervogels profiteerde van zwak omschakelen bij de thuisclub, was in drie zetten bij de goal van de tegenstander en scoorde via Damiano Schet: 0-2. Het was voor Demanet het sein om nog aanvallender te gaan opereren. Achterin ging Hoek met drie verdedigers spelen, terwijl Ferry Alfons en John Schot de opdracht kregen wat dichter bij de aanvallers Hoessein Bouzambou, Cedric Roussel en Josimar Pattinama te komen. IJsselmeervogels werd teruggedrongen en had het even moeilijk, maar haalde dankzij doelman Martijn van Strien toch de rust met een 2-0-voorsprong. In de pauze sleutelde Demanet verder aan het concept en husselde het elftal nog eens door elkaar. Landuyt, begonnen als rechtsback, werd voor de defensie geposteerd. John Schot kwam als linkshalf te spelen, terwijl Kim van Brabander als rechtermiddenvelder ging functioneren. Ferry Alfons, die voor de pauze als een soort controleur had gespeeld, werd nu de diepste middenvelder. En Hoessein Bouzambou werd na 53 minuten afgelost door Regilio Pinas. Het kon IJsselmeervogels niet verontrusten. Juist in die fase kwam een enorm gebrek aan inventiviteit aan het licht bij Hoek. Veelvuldig werd de lange bal gehanteerd in de hoop dat Roussel er iets mee zou kunnen doen, maar de Belgische spits kon weinig uitrichten. Hoek kwam tot één kans. Pattinama knalde echter op de benen van de keeper. Jasper Bolland strooide vervolgens in de 88e minuut nog wat extra zout in de wonden: 0-3. Na afloop ging het bij Hoek weer over het scorend onvermogen (12 goals in 20 wedstrijden), maar het zou te makkelijk zijn om alleen daar de elfde nederlaag aan op te hangen. Het ontbreekt bij Hoek aan veel meer: overtuiging, automatismen, goed positiespel en standvastigheid. Bovendien wordt het tijd dat iedereen de ernst van de situatie eens gaat inzien en ophoudt met het verkondigen dat de ploeg voor niemand hoeft onder te doen in de topklasse. Het is arrogantie van de koude grond en nergens op gebaseerd. Dat hebben de 20 duels nu wel uitgewezen.