Zeeuws topvoetbal floreert op zaterdag
30 augustus 2003
Hoek 1
Het Zeeuwse topvoetbal draait al jaren om twee ploegen. Deze kemphanen strijden steevast mee in de bovenste contreien van het landelijke amateurvoetbal en hun onderlinge ontmoetingen trekken duizenden toeschouwers. Soms meldt een derde Zeeuwse ploeg zich in het kielzog van de Grote Twee, maar achteraf blijkt die ploeg niet meer dan een ééndagsvlieg tussen de hoogvliegers.
Hoek en Kloetinge passen naadloos als hoofdrolspelers in deze situatieschets. Al jarenlang domineren ze het Zeeuwse voetbal. Hoek werd in 1996 de eerste Zeeuwse zaterdagkampioen op het hoogste niveau en werd tweemaal vice-kampioen (1999 en 2003). Kloetinge eindigde de laatste vijf seizoenen telkens in de top zes van de hoofdklasse. In Zeeland onaantastbare wapenfeiten, waar ook de opvliegers van Veere, Oostkapelle en Terneuzen de laatste jaren niet bij in de buurt kwamen.
De geschiedenis is zichzelf achter aan het herhalen. Hoek en Kloetinge hadden zo’n veertig jaar geleden immers voorgangers. Ook toen waren er twee Zeeuwse toppers, die titelpretendenten en publiekstrekkers waren. Vlissingen en met name Middelburg droegen in die tijd jarenlang het voetbal in de provincie. Met HVV’24 als goede derde. Vlissingen was de eerste Zeeuwse club die afdelingskampioen werd (1956), Middelburg werd tien jaar later de eerste Zeeuwse landskampioen. De vergelijking tussen Middelburg/Vlissingen enerzijds en Hoek/Kloetinge anderzijds gaat op één punt mank. De speeldag. Het Walcherse topduo maakte furore op zondag, Hoek en Kloetinge doen dat tegenwoordig een dag eerder, op zaterdag. Het Zeeuwse topvoetbal is in drie decennia 24 uur verschoven. Dat lijkt wellicht een trivialiteit, maar het heeft er alle schijn van dat het zaterdagvoetbal de toekomst heeft in Zeeland en zondagvoetbal alleen maar in het verleden.
Kwantitatief heeft het zaterdagvoetbal op dit moment de slag al gewonnen. Dertien Zeeuwse clubs spelen in de drie hoogste zaterdagklassen en slechts één club reikt op zondag tot dat niveau (Terneuzen). De zondagclubs zullen op een vermeend kwalitatief verschil wijzen. Velen van hen menen immers dat de zondag derde klasse gelijkwaardig is aan de zaterdag tweede klasse. Aangenomen dat dat klopt, dan kan het zondag voetbal nog altijd niet tippen aan de twee hoofdklassers en drie eersteklassers op zaterdag.
Opener
Het verschil tussen het zaterdag- en zondagvoetbal zal altijd een bron van discussie blijven. Frans Vermeulen, die zowel trainer in de zaterdaghoofdklasse (met Hoek) als in de zondaghoofdklasse (met Halsteren) is geweest, zei ooit: “ Qua voetbal is de zaterdag misschien ietsje minder, maar er wordt wel opener gespeeld. In de zondaghoofdklasse – en dan vooral in Limburg – wachten ze geduldig op dat ene foutje om je vervolgens uit te counteren. Je ziet meer tactische dan spectaculaire wedstrijden.” Vermeulen verwoordt de bekende opinie, dat het zondagvoetbal defensiever is ingesteld. Hoek zal die mening overigens volmondig onderschrijven na de laatste bekerfinale tegen zondagclub UNA. Hoek viel stormachtig aan, UNA counterde een keertje en won met 0-1. Niettemin is het verschil in doelpunten in de zaterdag- en zondaghoofdklassen te verwaarlozen. Gemiddeld worden in de drie zaterdaghoofdklassen op jaarbasis 1737 doelpunten gemaakt en in de drie zondaghoofdklassen 1702. Het verschil van 35 doelpunten, dat ontstaat in 546 wedstrijden, mag nauwelijks naam hebben.
Eén van de weinige keren dat het zaterdag- en zondagvoetbal elkaar treffen in een officiële wedstrijd is de strijd om het algehele landskampioenschap voor amateurs. Die tweestrijd werd voor het eerst gehouden in 1969, toen zondagkampioen Middelburg na strafschoppen verloor van zaterdagkampioen VVOG uit Harderwijk. De zaterdagkampioenen hebben die voorsprong vervolgens nooit meer afgestaan en leiden momenteel met 19-16. Dat voedt de gedachte dat er tussen zaterdag- en zondaghoofdklassen weinig verschil in niveau (meer) bestaat. De Nederlandse voetbalbond (KNVB) vindt dat blijkbaar ook, want niet voor niets worden besprekingen gevoerd met alle hoofdklassers gezamenlijk over de mogelijke invoering van een tweede divisie.
Ondenkbaar
Dat het ooit zo ver zou komen, was in de tijd van de eerste Grote Twee (Middelburg en Vlissingen) schier ondenkbaar. Rond de jaren zestig was het hoogst haalbare niveau voor een Zeeuwse zaterdagclub slechts de vierde klasse KNVB. Werd je kampioen, dan was dat leuk, maar je promoveerde niet. In 1963 werd pas een zuidelijke derde klasse in het leven geroepen, in 1966 een tweede klasse, in 1970 een eerste klasse en in 1996 was de inhaalrace pas compleet, toen ook het zaterdagvoetbal zijn hoofdklasse kreeg. Het zaterdagvoetbal is in al die jaren dus alleen maar gegroeid, terwijl het zondagvoetbal tegelijkertijd eigenlijk pas op de plaats maakte. Tegenwoordig kent Zeeland zelfs méér zaterdag- dan zondagverenigingen (52 tegen 48). Het zondagvoetbal heeft in Zeeland een achterstand opgelopen. Verenigingen als Vlissingen, Middelburg, Goes en HVV’24 hebben een boeiende geschiedenis, maar ze zouden ook nu historie moeten schrijven. De enige zondagclub die dat momenteel doet, is Terneuzen. Het Zeeuwse voetbalheden en –verleden leert echter, dat twee ploegen méér kans op succes hebben dan één. Middelburg en Vlissingen joegen elkaar naar grote hoogte, Hoek en Kloetinge motiveren elkaar, Terneuzen heeft dus een partner nodig om het Zeeuwse zondagvoetbal weer op de kaart te zetten.

De Ruijsscher & Zoon Beheer BV

Agrofish Holland B.V.

BGRE BV

Dhr. A. Deij

Baza Beheer BV

Cap Holding BV

Gerrit Emans (Adviseurs TC)

Mario de Ritter