Willem Leushuis ruilt sjeik in voor Zeeuws meisje

Geen seconde te laat meldt Willem Leushuis zich in grand-café Schering en Inslag, the place to be binnen de vesting van het Brabantse stadje Woudrichem. ,,Eerst even op zoek naar lucifers. Voor mijn sigaartje,’’ zegt Leushuis nadat hij zijn mobiele telefoon, een dik fotoalbum en zijn zonnebril op tafel heeft neergelegd. De zonnebril is één van de oorzaken dat Leushuis tijdens zijn succesvolle verblijf van zestien maanden bij IJsselmeervogels (met de ’rooien’ won Leushuis vijf prijzen, JV) de bijnaam de Mourinho van het amateurvoetbal kreeg aangemeten. ,,Van een journalist uit het Spakenburgse blauwe kamp. Hij vergat erbij te schrijven dat ik mijn ogen vijf jaar terug heb laten laseren en dat ik daarom een zonnebril draag. Bij Hoek werd ik tijdens de perspresentatie aangekondigd als de Hiddink van het amateurvoetbal. Dat klinkt een stuk vriendelijker.’’ Spelers, die met Leushuis - zelf oud-speler van onder andere Eindhoven, Wageningen en FC Den Bosch - hebben gewerkt, roemen hem om zijn betrokkenheid, zijn tactische kennis en zijn eerlijkheid. ,,Schrijf dat maar eens op. Dat hoor ik zo vaak van spelers, maar ik lees dat nooit terug.’’ Bestuursleden zijn de koning te rijk als zij Leushuis gestrikt hebben omdat hij al jaren achtereen, bij Eindhoven, bij Kozakken Boys, met IJsselmeervogels en in het Midden-Oosten garant staat voor succes. ,,De pas gekregen prijs trainer van de eeuw van IJsselmeervogels is de mooiste,’’ vindt Leushuis. ,,Meer waardering kun je als trainer niet krijgen. Bij die club gunde ook iedereen mij de overgang naar Koeweit, nota bene bijna halverwege in het seizoen.’’ Willem Leushuis en het Midden-Oosten hebben iets met elkaar. Zijn avontuur bij Kuwait Club, waarmee hij landskampioen werd, was alweer zijn derde club daar. ,,Na Eindhoven ben ik in 2000 in de Verenigde Arabische Emiraten terechtgekomen. Bij El Jazira. Ik kwam in een totaal andere wereld terecht. Met levensgrote kleedkamers met leren stoelen, douches met deurtjes - want in die landen mag niemand je piemel zien -, en als je niet oppast heb je in de rust dertig man, de sjeik en zijn hele familie, op bezoek. Spelers in het openbaar afvallen is een doodzonde. Je krijgt ook te maken met verschillende bidtijden van je spelers. Op tijd komen gebeurt zelden of nooit. Het eerste woordje dat je leert is bocara dat morgen betekent, het tweede bocara bocara ofwel overmorgen. Mijn eerste tolk heb ik al snel ontslagen. Als ik drie woorden riep, hield hij een verhaal van vijftien minuten. Hij bepaalde dus de tactiek. In contracten moet je alles tot in de details vastleggen. Een auto van de zaak kan een dure BMW zijn, maar ook een al twintig jaar afgeschreven Toyota. En ook de aantekening gemeubileerd appartement kan zeer verschillend worden geïnterpreteerd.’’ Leushuis bouwde al snel een prima naam op in het Midden-Oosten. Omdat hij jonge spelers de kans gaf en door zijn aanvallende voetbalvisie, die successen opleverden. ,,De spelers zijn verschrikkelijk leergierig en stonden open voor mijn visie. De spelers en de staf worden ook mijn beste vrienden. Je bent zo op elkaar aangewezen. Ik heb nog steeds wekelijks contact met spelers van alle clubs waar ik heb gewerkt.’’ Na een jaar El Jazira vertrok Leushuis naar Al Qadsia in Koeweit, waar hij ook een seizoen bleef, en vorig jaar belde ineeens de sjeik van Kuwait Club. ,,Qadsia is het Feyenoord van Koeweit, een echte volksclub. Kuwait Club is te vergelijken met Ajax. De sjeiks zijn aartsvijanden. Ze bezitten drie kranten en daarin gooien ze elke dag met modder. Kuwait Club was erg aantrekkelijk omdat ze landskampioen waren geworden en daardoor geplaatst voor zeg maar de Champions League van het Midden-Oosten. Kijk, deze foto is gemaakt in Algerije. We bidden op de middenstip terwijl op de tribune vijftigduizend vijandige toeschouwers Saddam Hussein vereren. De ruiten van onze kleedkamer werden ingegooid en mannen met geladen stenguns bewaakten ons. Nee, bang was ik niet. Ik had te veel adrenaline in mijn bloed.’’ Leushuis, tijdens zijn verblijf in Koeweit ook een veelgevraagd tv-analyticus, schudt de ene na de andere anekdote uit zijn mouw. ,,Ik zat op een goede dag met een speler van 21 jaar koffie te drinken, die nog maagd was. Kom ik na een bezoek van tien dagen in Nederland terug, heeft hij een ring om zijn vinger. Hij had op een videofilm van een feest een meisje aangewezen. Ze waren wat wezen drinken, het klikte en zijn direct getrouwd.’’ Over zijn vertrek zegt Leushuis. ,,Dat kwam door twee conflicten met mijn sjeik. De eerste keer had hij samen met drie spelers een wedstrijd verkocht en de tweede keer in de wedstrijd tegen rivaal Al Qadsia wilde hij de opstelling bepalen. Ook dat gebeurt daar. Ik kreeg nog wel aanbiedingen van clubs uit Saudi Arabië, maar daar zou mijn partner geen leven hebben.’’ In Nederland was Leushuis weer graag bij IJsselmeervogels aan de slag gegaan. ,,Ik was mondeling al akkoord, maar met Harry van den Ham bleek er ook al een overeenkomst. Jammer, maar nu is het wel een uitdaging om met Hoek kampioen te worden.’’ En zijn toekomst? ,,Ik ben voor alles in. In het amateurvoetbal staat Quick Boys op mijn verlanglijst, het betaalde voetbal of buitenland vind ik ook prima. En ik heb een managersopleiding betaald voetbal afgerond, maar het liefst sta ik de komende jaren nog op het veld. Die interactie met de spelers vind ik helemaal geweldig. Volgende week met Hoek naar LRC. Ik heb mijn huiswerk al gedaan.’’