'Waar ben ik nu toch beland?'
29 januari 2008
In de Pers
Een ervaring rijker is voetballer Maarten van Rosevelt (21) teruggekeerd uit Slovenië. De verdediger van Hoek verdiende weliswaar geen contract bij de ambitieuze eerstedivisionist Rudar Velenje, maar had de midweek Slovenië voor geen goud willen missen. De Souburger zag de armoe van de stad Velenje en de rijkdom van zijn omgeving.
Op voetbalgebied is Slovenië, sinds 1991 onafhankelijk, geen grootmacht. Het land staat slechts 81e op de Fifa-wereldranglijst, ingeklemd tussen Albanië en China. Het belangrijkste wapenfeit van het land is de kwalificatie voor het EK van 2000 in Nederland en België. Dat deed het met bondscoach Srecko Katanec en sterspeler Zlatko Zahovic.
De bekendste club is Maribor, dat eind vorige eeuw in de kwalificatie voor de Champions League tegen PSV speelde en verloor. In diezelfde periode speelde Rudar Velenje in de inmiddels ter ziele gegane Europa Cup II. Bij die club gingen de Zeeuwse voetballers John Schot en Maarten van Rosevelt vorige week enkele dagen op stage.
Velenje is met ruim dertigduizend inwoners de vijfde stad van Slovenië. De plaatselijke voetbaltrots Rudar speelde steevast in de hoogste divisie van het land, totdat de club in 2003 degradeerde.
"Maar nu willen ze weer terug naar het hoogste niveau", ervoer Van Rosevelt. "Voetbal was altijd de belangrijkste sport, maar is ingehaald door handbal. Dat willen ze veranderen."
Maar zonder jou.
Van Rosevelt: "We zijn er vier dagen geweest, met elke dag twee zware trainingen. Het was een hoog niveau, vond ik, echt fysiek en snel voetbal. De Servische trainer was enthousiast over mij en John (Schot). Maar de president van de club en de sponsors zochten een verdediger en een aanvaller die fysiek sterk zijn. Dat zijn John en ik niet echt. Maar ik weet ook niet of ik het zelf wel had gewild."
Hoezo?
"Het is er verschrikkelijk mooi. Als we op de training gingen afwerken, deed je dat tegen de achtergrond van Alpenbergen met van die mooie bossen. Prachtig. Maar of ik in Velenje zou kunnen leven... We hebben er een kwartier rondgelopen. We hebben niemand gezien. Niemand! Ik dacht: Waar ben ik nu toch beland?"
En de dagen erna?
"De mensen waren schuw. Als wíj onze buurman tegenkomen, steken we onze hand op. Daar keken de mensen je niet aan. Misschien had het er ook mee te maken dat we buitenlanders waren."
Het voetbal moet de stad nu weer op de kaart zetten.
"Ze zijn de club aan het herbouwen. Alles was tot in de puntjes geregeld, hoor. We hadden een eigen chauffeur, het eten was elke dag geregeld, naast het stadion was een kunstgrasveld met verlichting.''
En jij maakt het seizoen gewoon af bij Hoek?
"Normaal gesproken wel. Maar als er weer zo'n kans voorbijkomt..."

Dokterspost Hoek