Vogels domineert slechts één helft

Dus was het terecht dat Paulo Meijndershagen zeven minuten voor tijd met een enorme knal alsnog een punt redde voor de 'rooien'. Waarmee de formatie van trainer Jan van den Berg nog altijd zit te wachten op de eerste uitzege van dit seizoen, wat overigens ook geldt - hoe curieus - voor buurman Spakenburg. Een seizoen, waarin tot nu toe heel wat Vogels-spelers (zes) geblesseerd zijn geraakt. Van die lange lijst met geblesseerden kan tussen nu en veertien dagen één naam worden geschrapt. En wel die van Niels Gerestein, de van Huizen overgekomen linkerspits. De rest zal pas weer na de winterstop beschikbaar zijn. Maar het is al eerder geschreven, ook zonder die zes kan Van den Berg een knappe selectie samenstellen. Zo bleek zaterdagmiddag tegen DOVO maar weer eens. De 'rooien', die dit keer overigens in het zwart waren gestoken, heersten in de eerste helft via knap veldspel. Tegen een ploeg, die ook wordt geplaagd door blessures en zich misschien daarom wel erg defensief opstelde. De Veenendalers hadden slechts één echte aanvaller (Richard Beekink), met daarachter een scherm van drie spelers, daar weer achter een blok van vier en tenslotte de twee mandekkers Jörgen van Hattem (op Raymond Graanoogst) en Eelco van de Hoef, die Melrik Beukers moest schaduwen. Met lange, hoge ballen vanuit de verdediging trachtte de thuisploeg Beekink aan het werk te zetten. Maar de eenzame aanvaller was in de lucht geen partij voor de boomlange Rob Hopman. Desondanks bleef DOVO in die eerste 45 minuten dit makkelijk te bestrijden aanvalsplan uitvoeren. Nee, dan Vogels. Dat combineerde in het eerste bedrijf in vlot tempo en probeerde via de vleugels zijn aanvalsduo te bereiken. Ondanks het dominante optreden van Vogels, creëerden de Spakenburgers in de eerste helft slechts één echte kans. Graanoogst, knap gelanceerd door Theo de Graaf, kreeg in de zestiende minuut plotseling vrij baan doordat zijn bewaker Van Hattem uitgleed. De aanvaller schoot echter slordig naast. Dat de gasten in die periode niet verder kwamen dan die ene kans, had ook te maken met pech. Hoe fraai de aanvallen ook werden opgezet, steeds weer voorkwam een DOVO-been die laatste, allesbeslissende bal. Vlak voor het rustsignaal was het bijna nog 1-0, nadat Vogels op het middenveld knullig balverlies had geleden. Maar vrij voor Duindam richtte Rudy van Doorn niet zuiver. Dat Vogels na rust niet meer het niveau van voor de pauze haalde, had volgens trainer Van den Berg te maken met het feit, ,,dat onze speelwijze een hoop kracht kost''. Maar de gewijzigde tactiek van DOVO zal daaraan ook debet zijn geweest. Want anders dan in het eerste bedrijf hielden de Veenendalers in de tweede omloop de bal wel laag, stelden zich minder behoudend op en zochten via de vleugels naar openingen in Vogels' laatste lijn. Maar verder dan een inzet net naast van Christiaan Boom en een schot van Beekink op de vuisten van Duindam kwamen de gastheren toch ook niet. In de 78ste minuut evenwel - bij Vogels was de opgebrande Beukers inmiddels ingewisseld voor Marcel Pietersen - kwam DOVO op voorsprong. Vogels' voorstopper Hopman kon met zijn lange benen net niet bij een voorzet van invaller René Schoutsen, waarna Bram Zwaan de bal in de loop pardoes tegen de schoen kreeg en zijn eigen doelman passeerde. En nog geen minuut later dreigde de 2-0 te vallen, maar uit een voorzet van Christiaan Wolf lepelde Beekink de bal glijdend over. Vogels leek tegen een niet-verdiende nederlaag op te lopen, maar zeven minuut voor tijd voorkwam Meijndershagen met een daverend schot van zeker dertig meter dit onrecht.