Voetbaltweeling wil wel, maar kan niet
31 december 2004
Hoek 2
Sander en Marc de Haas lijken in vele opzichten sprekend op elkaar. Vooral qua uiterlijk zijn ze moeilijk uit elkaar te houden. Ook de gemeenschappelijke interesses lopen als een rode draad door hun leven.
Als voetballers van HSV Hoek zijn ze ambitieus en hopen ze ooit een plaats te veroveren in het keurkorps van trainer Tetaert. Maar studie en bijbehorende stages lijken een plaats in de hoofdmacht vooralsnog in de weg te staan.
De 19-jarige Hoekenezen zijn een twee-eiige tweeling. Althans dat is ze verteld door hun moeder. „Veel mensen geloven dat niet, omdat we zoveel op elkaar lijken. Het is raar, maar zoals je ziet kan het wel“, zegt Marc de Haas. En dan met enige trots naar zijn broer: „We zijn ’s ochtend rond tien uur geboren. Alleen was ik er dertien minuten vroeger dan Sander.“ De tweeling begrijpt dat mensen moeite hebben om de twee uit elkaar te houden. Als ze zelf terugkijken naar foto’s van vroeger begrijpen ze dat maar al te goed. „Ik zie zelf het verschil niet toen we twee of drie jaar oud waren. De enigen die ons goed uit elkaar konden houden waren onze vader en moeder“, zegt Sander. Om de twee van elkaar te onderscheiden kregen ze dezelfde kleren in een andere kleur aangemeten. „Anders was het niet te doen.“ Misbruik hebben ze nauwelijks gemaakt van de gelijkenis.
Proefwerk
Wel speelde het af en toe door hun hoofd om die ene leraar op school eens bij de neus te nemen. Bijvoorbeeld wanneer er een proefwerk ingehaald moest worden. „Maar in de klas zitten altijd ‘naaiers’ die het wel zien. We vonden het daarom te riskant. En eigenlijk wilden we het ook niet“, kijkt Sander de Haas terug, alsof hij een voorbeeldkind is. De meisjes weten wel met wie ze te doen hebben. Marc heeft daar een verklaring voor.
„Als je ons beter kent, zie je dat er karakterverschillen zijn. Sander is stiller. Ik praat sneller en kom misschien spontaner over. Maar wat zou het, we hebben toch een andere smaak wat meisjes betreft.“
Het zijn de enige verschillen tussen de twee. Voor de rest doen ze alles samen, hebben ze dezelfde vrienden, gaan samen uit en op vakantie en volgden tot nu toe dezelfde schoolopleiding met uiteraard dezelfde vakkenpakketten.
De twee Hazen zijn linksbenig. Sander vertoont zijn voetbalkunsten in het tweede als linksachter, terwijl Marc laatste man staat. Marc de Haas zou dit seizoen bij de eerste selectie van Johan Ballegeer komen, die toen nog trainer was. Door het missen van een groot deel van de voorbereiding ging het feest even niet door. Marc de Haas: „De voorbereiding startte op 19 juli, de datum waarop ik voor drie weken naar Spanje vertrok. Toen ik terugkwam had ik een enorme achterstand. Bij het tweede werkte ik aan mijn conditie, maar de achterstand was te groot. Ik bleef bij het tweede hangen. Ja, dat vind ik jammer. Als ik eerder had geweten dat de voorbereiding zo vroeg begon, had ik wellicht mijn vakantie verzet.“
Maar geen nood, want wat goed is, komt snel. Na de winterstop mogen Marc en Sander de Haas samen met het andere 19-jarige talent, Peter Doens, met het eerste meetrainen. „Ze zeggen dat Tetaert jonge spelers een kans wil geven, dus wie weet.“ Dan weer pessimistisch: „Alleen vragen we ons af of het wel te combineren is met onze studie. We zitten beiden op de versnelde opleiding van het cios. Dat houdt in dat we minimaal twee avonden in de week stage lopen. Daarnaast zijn er stages op onregelmatige tijden. Het trainen schiet er dus veelal bij in. Op het niveau van Hoek kun je je dat niet permitteren.“
Kans missen
En de studie lijkt van langere duur, want na de opleiding op MBO-niveau willen de twee naar de Academie voor Lichamelijke Opvoeding in Tilburg of een opleiding Sport en Toerisme in Breda volgen.
„Natuurlijk vinden we het jammer dat we daardoor een kans missen voor het eerste, maar de studie gaat voor. We vinden sporten heel leuk. Daarom willen we hier ook ons beroep van maken. We zijn breed geïnteresseerd in sport en kunnen in alle takken van sport goed mee, vooral in de balsporten“, zegt Marc.
De reserves van Hoek lijken dus het voorlopige eindstation. Marc de Haas had men bij Hoek twee jaar geleden een andere toekomst bedacht. Het talent ging vanuit de A-junioren vervroegd over naar het tweede elftal. Daar zou hij meer leren, zich beter ontwikkelen als voetballer en meer weerstand opdoen. Het tweede moest een springplank zijn naar het eerste. Het pakt allemaal anders uit dan toen bedacht. Marc de Haas relativerend: „Maar het tweede is ook geen verkeerd elftal. We spelen reserve hoofdklasse. Dat is een meer dan redelijk niveau. Bovendien zijn we een vriendenploeg. Op twee spelers na komen alle spelers van het tweede uit Hoek. Het is dus de ploeg van de Hoekenezen. Of we naar een andere club gaan wanneer we het eerste niet halen? Voorlopig is dat niet aan de orde.“
De broers dichten elkaar de nodige kwaliteiten toe. Een goede traptechniek, de kunst van de bal snel veroveren en inzicht zijn de gemeenschappelijke kenmerken. Hoe kan het ook anders. Het aanstaande soccertoernooi is het evenement waar ze momenteel naar uitkijken. Op 6 januari volgt er een training in de zaal. Op basis daarvan wordt de selectie van acht spelers bekend gemaakt.
„We kunnen aardig mee in de zaal en het is leuk om te doen. Maar Hoek heeft zoveel goede voetballers rondlopen. We zullen dus moeten afwachten.“