Twee voetballers, twee tegenpolen

Vier jaar later. Angelo Nijskens is vijftien en is in Hulst (bij HVV`24) ontdekt door Belgische scouts. Het zijn, zo eind van de jaren zeventig, de grote jaren van Lokeren. Het gezellige clubje, gevestigd in de buitenwijken van Lokeren, maakt naam in Europa met grote namen uit die tijd. Met Karl Dobias, Wlodek Lubanski, Gregorz Lato, Preben Larsen, René van der Gijp. Ze zijn met grof geld naar Lokeren gelokt. Het is een korte, maar hevige bloeiperiode. Angelo Nijskens: ,,Ik heb ze nog net even meegemaakt, die dure jongens. Toen ik tegen het eerste elftal aanzat, was Lokeren al een beetje op zijn retour. Met Larsen heb ik nog een jaar gespeeld. René van der Gijp ging weg bij de club en ik heb zijn plaats ingenomen.`` Patrick Naudts: ,,Mijn eerste wedstrijd met Nijskens samen was er één die ik me nog altijd herinner. Aimé Antheunis was trainer van de Uefa`s. Angelo kwam te laat, omdat hij dacht dat de wedstrijd later begon. Hij moest op de bank beginnen. Ik keek enorm tegen hem op. Hij was in de junioren (zestien tot achttien jaar) een grootheid. Het elftal speelde in de Belgische top en hij maakte dat jaar veertig goals.`` Nijskens: ,,Ik had een speciale relatie met Antheunis. Hij vond altijd dat ik veel te zwaar was en liet me vaak alleen in de bossen lopen om gewicht kwijt te raken. Het is ook later nooit mijn hobby geworden: lopen. Ik liep in een duurloop meestal nog vijftig meter achter Bob Hoogenboom, de keeper. Zelfs als Bob een hele nacht op stap was geweest, kon ik hem nog niet bijhouden.`` Naudts: ,,Het begin van Antheunis als hoofdtrainer is voor ons de doorbraak geweest. Hij gooide tien man uit de selectie en ging aan een nieuw elftal bouwen, met jonge spelers. We hadden in Lokeren een heel sterke lichting, met Angelo, Dimitri Mbuyu, Danny Dhondt en Patrick van Veirdegem. Allemaal geweldige talenten.`` Nijskens: ,,Ik zat al iets eerder bij de eerste selectie. Robert Wasseige was trainer toen ik af en toe al eens op de bank zat. Daarna kwam Davidovic. Toen die zijn ontslag kwam, is Antheunis doorgeschoven. Fantastische trainer, die de kunst verstond om van vijftien voetballers een elftal te maken. En een paar jaar later is Wim Jansen trainer geworden. Vlak voordat ik wegging.`` Naudts: ,,Wim Jansen was echt zo`n trainer naar mijn hart. Ik kreeg een vaste plaats van hem, omdat hij mij een type vond zoals hij zelf was. Hij is alleen niet lang gebleven. De Belgische mentaliteit paste niet bij hem. Het bestuur wilde hem dwingen om bepaalde spelers op te stellen, maar dat weigerde hij. Wim Jansen is van de ene op de andere dag opgestapt. Hij was toen al net zo eigenzinnig als nu. En terecht. Hij weigerde naar de pijpen van het bestuur te dansen. Dan heb je klasse als trainer.`` Nijskens: ,,Dat jaar onder Wim Jansen was mijn laatste jaar bij Lokeren. Ik ben naar Bayer Uerdingen vertrokken toen ik 24 was, om in de Bundesliga te spelen. Het heeft één jaar geduurd, daarna heb ik als prof nog drie clubs gehad. Alemannia Aachen was de laatste.`` Naudts: ,,Voor mij is het bij Lokeren, waar ik vroeger kind aan huis was, slecht afgelopen. Ik was tussendoor al eens een jaar naar Germinal Ekeren gegaan en later weer even terug naar Lokeren. Maar de breuk was al niet meer te lijmen. Ik kreeg zo`n slecht aanbod van de club, dat ik op mijn 28e jaar ben gestopt met voetballen. Ik heb een baan gezocht buiten het voetbal, omdat ik er totaal op uitgekeken was. Een jaar later heeft Hoek me gevraagd.`` Nijskens: ,,Door mijn contacten met Patrick kwam ik een jaar later ook bij Hoek. Ik was aan het afbouwen bij Haasdonk, in de buurt van Antwerpen, maar had nog wel zin in iets groters. Op een dag belde ik met Patrick om te vragen wat Hoek voor een club was. Hij zei: kom zaterdag eens kijken. Hoek speelde dat jaar voor het kampioenschap. Ik trof er een prachtige sfeer aan.`` Naudts: ,,Het was even wennen, maar in principe bleef ik in Hoek dezelfde speler als voorheen bij Lokeren. Ik moest altijd de beste man uitschakelen, de spelverdeler of de teruggetrokken spits. Bij Lokeren speelde ik op Marc Degryse, op Frans van Rooy en ooit zelfs tegen Steaua Boekarest op Hagi.`` Nijskens: ,,Hij was zo`n vechter, zo`n bijter, dat ze soms bij andere clubs zijn bloed wel konden drinken. Arie Haan heeft eens geroepen, toen hij trainer was bij Standard Luik: we gaan vandaag Naudts eens terugpakken. Patrick had na één minuut al een doodschop van Wilmots te pakken.`` Naudts: ,,Het ging er in Hoek natuurlijk wel iets rustiger aan toe, maar karakter verloochen je niet. Op training, in een wedstrijd, ik wil altijd winnen. Als ik verlies ben ik niet te genieten. En Angelo heeft dat ook. Hij heeft in Hoek nog eens gewed met Jos Kayser, een snelle jongen, wie in tien korte sprintjes het snelst zou zijn. Na zes keer stond het al 6-0 voor Angelo.`` Nijskens: ,,Ik kwam voor één, hooguit twee jaar naar Hoek. Het zijn er nog vijf geworden. Vorig jaar kwam de vraag of ik trainer wilde worden. Dat vond ik wel een mooi moment om te stoppen als speler. We stonden voorlaatst op de ranglijst en hebben met z`n allen een krachttoer geleverd om uit het slop te geraken.`` Naudts: ,,Het komt zoals het komt, maar er loopt wel heel veel samen voor Angelo en mij. Begonnen bij Lokeren, geëindigd als voetballer bij Hoek. En dezelfde kijk op voetbal. We zitten altijd op één lijn als we spelers gaan bekijken.`` Nijskens: ,,Zelfs privé hebben we een zekere band. Mijn vrouw en die van Patrick zijn zussen. We komen elkaar dus buiten het voetbal ook nogal eens tegen. Dat wordt nu nog heviger: ik als trainer, Patrick als manager bij Hoek.`` Naudts: ,,We zijn samen de afgelopen tijd bijna elke dag op pad geweest om naar spelers te zoeken. Hoek heeft een mooi tijdperk afgesloten, het werd tijd om te verjongen. We krijgen een jonge, frisse ploeg met stuk voor stuk degelijke voetballers. Ik ben er zeker van dat we met dit nieuwe elftal een mooie tijd tegemoet gaan.``