Sfeervolle topper in afgeladen Hoek

Een uur voor de aftrap, die uiteindelijk met tien minuten zou worden uitgesteld omdat nog niet alle toeschouwers binnen waren, liep sportpark Denoek al aardig vol. De topper tussen de nummers twee en één van de hoofdklasse A werd in een sfeer afgewerkt waar menig voorzitter van een eerstedivisieclub jaloers op zou zijn. Haarlem-Veendam trok vrijdagavond 1250 toeschouwers, in Hoek bedroeg het aantal aanwezigen het dubbele. Rond het veld stonden de mensen in rijen van drie of vier opgesteld, om toch maar een glimp op te kunnen vangen van de verrichtingen van de twee topploegen. Voetballend gezien zagen zij misschien niet het spektakel waar ze vooraf op hadden gehoopt. Maar de opstootjes in het veld, met in de meeste gevallen Björn Langeveld, Djamel Buyse en Quick Boys-spits Hendrik van Beelen in de hoofdrol, zorgden in de eerste helft af en toe nog voor een beetje ophef. Warrig Ook het warrige optreden van grensrechter Piet Nefs was voor veel toeschouwers een aardig onderwerp van gesprek. De inwoner van Bergen op Zoom zag een klap die Arie van Rijn aan Marc Minnaert uitdeelde over het hoofd, gaf een corner toen het een achterbal was en na de rust draaide hij de rollen prompt om. Terwijl iedere toeschouwer zag dat Thomas Ragut er met het hoofd een corner van maakte, gaf Nefs een achterbal. De bijna duizend meegereisde supporters uit Katwijk vestigden echter de meeste aandacht op zich. Met de spandoeken en dan vooral die ene: `Gezocht: gemeentehuis voor Quick Boys-feesje`. Ja, een feesje, want voor de t was geen ruimte meer op het stuk doek. Of was dit gewoon de Katwijkse schrijfwijze? De Katwijkers werden vooraf nog gevreesd om hun a-sociale gedrag, maar ze beperkten zich tot uitbundige feestjes op het veld bij de drie goals van hun club. En na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Akkermans (die qua niveau gelijke tred hield met zijn collega Nefs) leek het kampioensfeest al losgebroken. Sigaret Trainer Gert Aandewiel werd op de schouders genomen, de spelers vierden het feestje mee en werden tot aan de kleedkamer begeleid. Op dat moment leek het (voorlopig) voorbij met de pret, maar dat was een voorbarige gedachte. In één lange polonaise kwamen de Quick Boys-spelers onder luid gejuich weer het kleedlokaal uit. Remco Torken, voormalig profvoetballer en sinds dit seizoen spits van Quick Boys, zocht vijf minuten later de luwte op om een sigaret te roken. Volgens Torken was het duel met Hoek voor Quick Boys gewoon één van de 26 wedstrijden. Niets meer en niets minder. ,,Want wij hadden hier niets te verliezen.`` De aanvaller had genoten van de ambiance. ,,Maar bij Quick Boys is het bijna iedere week zo. En nu vooral, omdat we zo dicht bij de titel zijn. Maar het is nog niet gespeeld, want er zijn nog vijftien punten te halen. Dus we moeten niet te vroeg juichen.`` Bart Poppe denkt er anders over. ,,Quick Boys is de terechte kampioen``, zei de Hoek-middenvelder enigszins voorbarig. ,,Ik vond ze nu gewoon sterker en beter voetballen. De uitwedstrijd heb ik destijds niet gezien, maar toen was het geloof ik al duidelijk wie de betere ploeg was. En dat was nu weer zo.``