Rentree met een gouden randje

Het werd zodoende een comeback met een gouden randje. ,,Het was de laatste puf die ik nog in me had``, zei De Munnik over dat beslissende moment. ,,Ik dacht: ik ga nog één keer mee naar voren.`` De gedreven vleugelverdediger kwam in de 82e minuut op rechts op, speelde zich tot twee keer toe via een snelle een-twee-combinatie vrij, waarna hij vanaf de rand van het strafschopgebied met links doeltreffend uithaalde. ,,Hier gaan we een weekje van genieten``, zei de verdediger naderhand. De Munnik zocht in april van dit jaar, aan het eind van zijn tweede seizoen bij Kloetinge, de luwte op. De spanningen, die hem vooral in de aanloop naar de wedstrijden kwelden, dreigden hem te veel te worden. Hij trok zich daarom terug in Burgh-Haamstede, waar hij bij DFS het tweede elftal en de A-junioren ging trainen. ,,Dat was pure ontspanning``, vertelde De Munnik zaterdag. Rushes Na verloop van tijd begon het echter toch weer te kriebelen. ,,Op den duur ga je het spelletje, de entourage en het publiek missen.`` Joost Folmer, die toen nog technisch manager bij Kloetinge was, wist de speler na een aantal gesprekken over de streep te trekken. En na zes trainingen was het zaterdag dan zover. De Munnik maakte zijn opwachting weer in de hoofdmacht van Kloetinge. ,,Ik was wel gespannen, maar dat was gezonde spanning.`` Zijn optreden werd een succes. De Munnik was fel in de duels, had goede onderscheppingen en stichtte met snelle rushes langs de zijlijn voor gevaar. ,,Pieter de Munnik geeft de groep alleen al door zijn aanwezigheid vertrouwen``, zei trainer Karl Vergouwen na afloop. ,,Hij is een meerwaarde voor het team, al moet ik zeggen dat het hele team zijn waarde heeft getoond. De jongens hebben de handschoen opgepakt.`` Die laatste, ietwat cryptische opmerking, was een verwijzing naar de perikelen van de afgelopen weken. Kloetinge verkeerde door het opstappen van technisch manager Joost Folmer en bestuurslid Fons Pijnen in een crisissfeer. En hoewel Vergouwen vorige week in de aanloop naar de wedstrijd tegen Katwijk nog beweerde dat dat de groep niet uit zijn evenwicht had gebracht, gaf hij zaterdag aan dat het de spelers en de trainer toch niet in de koude kleren was gaan zitten. ,,Vandaar dat de jongens deze week de koppen nog eens bij elkaar hebben gestoken``, vertelde Vergouwen. ,,Conclusie was dat wij ons niet met randzaken moeten bezighouden. We moeten alleen maar met het voetbal, de prestaties op het veld bezig zijn. Wat dat betreft is het resultaat tegen ASWH een mooie beloning.`` Het gelijkspel was dikverdiend. Kloetinge speelde gedreven, gedurfd en gedisciplineerd. De verdediging gaf over negentig minuten slechts twee kansen weg, hetgeen dit seizoen nog niet eerder is voorgekomen. Verder had Kloetinge het middenveld dankzij het goede spel van Wouter Labrujère, Emiel Dorst en Johan de Goederen in handen. De meeste problemen ondervond Kloetinge nog voorin, waar Ronald Zuijdwegt, Wilco de Valk en Ferry Alfons op sterke tegenstand stuitten. Slechts twee kansen vielen er aan Kloetinge-zijde te noteren. ASWH stelde er slechts één, op slag van rust, tegenover, maar het was wel meteen raak. Louis van Kleef liep op de rand van buitenspel uit de rug van Arno Melaard weg en lobde de bal over doelman Merlijn Swennen: 1-0. Vlak na de pauze kreeg de thuisploeg via Van Kleef de kans op 2-0, maar de spits treuzelde te lang, waardoor Bentschap Knook en Swennen konden ingrijpen. Hierna nam Kloetinge het heft weer in handen en drong het het angstige ASWH terug op eigen helft. Acht minuten voor het einde kwam er loon naar werken, toen Pieter de Munnik opstoomde en de bal met links langs doelman Willem-Jan Barendregt schoot: 1-1. Het is misschien de aanzet voor een nieuwe start. ,,Laten we het hopen``, zei De Munnik. ,,Er is vandaag in elk geval goed gevoetbald. Ik heb er het volste vertrouwen in dat het goed komt.``