Lisse is de luizigste

De ploeg uit Capelle staat niet bekend als offensief ingesteld. Integendeel, meerdere ploegen uit de 'rijke' Bollenstreek beten in het verleden hun tanden stuk op de Muur van Capelle. Maar in de thuiswedstrijd tegen FC Lisse lieten de Capellenaren zien dat het ook anders kan. Na rust, bij een stand van 0-0, liet trainer René Vermunt zijn ploeg zelfs opdraven in een 4-2-4-formatie. Dat kon vooral omdat Bröring de lange spits Pascal Averdijk had gewisseld, zodat twee van de drie Capellenaren die de ex-prof moesten dekken in de verdediging overbodig waren geworden. Of het een slim plan van Bröring was om meer ruimte voor zijn andere aanvallers te creëren, of dat Averdijk gewoon niet goed in zijn spel kwam door de strakke dekking, maakt niet uit. Het resultaat was een leukere wedstrijd, met inderdaad meer ruimte voor aanvallen van Lisse en aan de andere kant een gevaarlijker Capelle. ,,Ik koos voor lopers voorin, in plaats van Averdijk'', zei Bröring na afloop. Met het oog, ook al zei hij dat er niet bij, op de counter. ,,We weten dat Capelle, sorry dat ik het zeg, een beetje luizig speelt. Dat hebben wij nu ook gedaan. Mikken op dat ene kansje. En de luizigste ploeg heeft gewonnen.'' Kansen waren zeldzaam. In de eerste helft kreeg Lisse er twee, Capelle één. Maar groot waren die kansen niet, en voor de toeschouwers viel er weinig te genieten. Passes kwamen niet aan, de Lissenaren waren vooral bezig met korte balletjes rondtikken, de Capellenaren met ballen verliezen en weer terugveroveren. De strafschopgebieden lagen er onaangeroerd bij, terwijl het midden van het veld grondig werd omgeploegd. In de tweede helft kwamen passes aan weerskanten wel aan, maar nog steeds stonden beide verdedigingen fier overeind. Met het duo Janssen/Kevin Winter heeft Lisse centraal achterin één brok rust en kwaliteit. Zonder Averdijk voorin aan de andere kant echter weinig tanden. De ingevallen Kee Hoei Tan zakte terug naar het middenveld, zodat Orson Naarendorp, die tot dat moment elke linie had aangevuld wanneer dat nodig was, nog vaker achterin was te vinden. Als Jeffrey Winter eens doorbrak - enkele keren goed weggestuurd door Tan en Rob Opdam - kwam aansluiting te laat om gevaarlijk te worden. Capelle speelde met de snelle, behendige Mike Lopes op rechts, de grote, sterke Arne van Gelder in het centrum, met Henk Roeland en daar kwam de onberekenbare Rodney van Engel op links ook nog eens bij. Een mooie voorhoede, maar tegen het luizige Lisse zonder geluk. Acht minuten voor het einde kreeg Lisse de vrije trap, een meter of twintig van het doel. Janssen stiftte hem bijna over het zevenmansmuurtje, met net genoeg effect om aan de goede kant van de paal langs de keeper te draaien. In een duel met zo weinig kansen bleek dat ene doelpunt doorslaggevend. ,,Capelle is een van de sterkere ploegen in onze klasse'', verklaarde Bröring. ,,Kijk maar naar de resultaten. Ze verliezen zelden. Als je hier in een uitwedstrijd wint, doe je het goed. Dit is een beetje een Championsleague-overwinning: niks weggeven en op het juiste moment toeslaan. Ik wist niet dat we dat konden. Als we vorige week niet van een paar punten waren bestolen, hadden we gewoon bovenaan gestaan.'' Dan ziet de trainer hoe Opdam en Roel de Goede een buikschuiver maken richting supporters. ,,Kijk dan, kijk dan! Da's toch mooi? Volgens mij gaat er hier wat leven.''