Kampert en De Man zetten GVVV op juiste spoor

"Aan alles kon je zien dat het een vooraf door mijn spelersingecalculeerde zege was. De instelling van' och, dat varkentje wassen we even' droop van ze af. In de voorbespreking heb ik er nog zo op gehamerd, dat ze SDVB niet mochten onderschatten." Die vooringenomenheid speelde de formatie van Schans lange tijd parten. Uitgerekend het centrale verdedigingsduo Johan de Man en Edwin Kampert, twee GVVV'ers pur sang, moest er aan te pas komen om de partij definitief te beslissen. Na ruim twintig minuten in de tweede helft kopte De Man uit een hoekschop GVVV naar een 2-0 voorsprong en twaalf minuten later bracht Kampert de 3-0 op het bord. Schans verbleef na afloop niet meer dan twee minuten bij zijn spelers in de kleedkamer en gaf daarmee uiting aan zijn onvrede over het vertoonde spel. "Ik heb de jongens gefeliciteerd met de overwinning. Dat spreekt vanzelf. Maar ik heb ze ook voorgehouden dat ik het een bedenkelijke zaak vond dat twee verdedigers de wedstrijd een gunstige wending moesten geven. In de voorhoede werden steeds de verkeerde keuzes gemaakt. Als een speler zelf moest gaan, speelde hij de bal en als hij de bal moest spelen, koos hij steevast voor een actie. Om gek van te worden." Illustratief voor zijn opgekropte emoties was de woede-uitbarsting van Schans halverwege de tweede helft. Als een getergde leeuw vloog hij uit de dug-out en liet luid brullend krachttermen op zijn spelers neerdalen. Schans had alle reden om onrustig te zijn. Zijn ploeg begon verre van overtuigend aan het duel en had alle geluk van de wereld dat SDV Barneveld in de eerste tien minuten twee reële kansen onbenut liet. Een keer kreeg doelman Khalid Ben Lahsen de bal vrij gelukkig tegen zijn lichaam en kon hij pas in tweede instantie het gevaar keren. Bij de andere mogelijkheid vloog de bal rakelings voorlangs het GVVV-doel. Van enige opbouw viel bij de Veenendalers, zeker in het eerste part, helemaal niets te bespeuren. Steeds werd voorin de boomlange Gijs Bos, die voor het eerst in deze competitie in de basis startte, met hoge ballen gezocht, maar die oplossing sorteerde weinig effect. Slechts één keer wist de inwoner van Spakenburg iets zinnigs met de bal te doen en toen was het ook meteen raak. In de dertigste minuut pikte Bos een verre uitgooi van Ben Lahsen op en kon hij ongehinderd opstomen richting het Barneveldse doel. Doelman Arnold van de Kolk was een sta in de weg en de actie van Bos leek, mede door een gebrek aan techniek en wedstrijdritme, op niets uitte lopen. Maar door geklungel in de Barneveldse defénsie kwam het speeltuig toch weer bij Bos terecht, die een uitgekookt breedtepassje op Walter van Ommeren gaf. Tegen diens strakke schuiver was Van de Kolk kansloos (0-1). Wie gedacht had, dat GVVV daarna orde op zaken zou stellen, kwam bedrogen uit. Dat gebeurde ook niet in de tweede helft, toen SDVB met tien spelers verder mocht. Op slag van rust verloren de Barnevelders hun centrale verdediger Nicolai de Bruin, die na twee terechte gele kaarten voortijdig kon inrukken. Om zijn ploeg nog meer aanvallende impulsen te bezorgen, bracht Schans na de pauze Kevin Nutt voor Frank van de Haar. Hij liet Van Ommeren achtereenvolgens op drie verschillende posities spelen, verwisselde Gijs Bos voor broer Dennis, maar niets hielp om SDV Barneveld de genadeklap toe te dienen. Daarvoor zorgden De Man en Kampert. Alleen Van Ommeren ontsteeg nog een keer de malaise toen hij een van de weinige goede voorzetten van Nutt doeltreffend afrondde (0-4). Schans. "Maar we moeten het negatieve niet laten overheersen. Positief zijn de drie punten, die we vandaag gepakt hebben. De volgende tegenstander is IJsselmeervogels. Dat is een aansprekende ploeg. Hopelijk zijn mijn spelers dan beter bij de les.” (bron: De Gelderlander)