Joan van Belzen redt punt Hoek

Waar waren de solo's van Ferry Alfons gebleven, wat was er met de anders zo splijtende pass van Stijn Mahieu en kon Alan Grozdanic ineens geen man meer voorbij komen? En nog meer was het de vraag of Michael Koné wel echt de voetballer is die Hoek een paar weken geleden als versterking uit België heeft weggehaald. De nieuwe noodaankoop, die na de rust pas mocht invallen voor Tim Mechelink, bewoog zich over het veld als een tam en bang konijn in de weken voor de kerst. "Ik weet niet wat hem mankeerde, maar hij heeft bijna niets goed gedaan en toch heeft hij zeven keer op zijn adem getrapt", gaf Gaby Demanet na de wedstrijd aan hoe droevig hij de invalbeurt van Koné had gevonden. De Zeeuwen waren na de veelbelovende start tegen GVVV in hun tweede wedstrijd niet scherp, aanvallend onmachtig, hadden geen vleugels, haalden de achterlijn niet en kwamen bijna nooit voor de goal. Demanet gaf het na afloop allemaal ruiterlijk toe en legde in zijn analyse de vinger op zere plekken. Behalve Koné spaarde hij ook de andere spelers op de flanken niet. Tim Mechelink, die overigens nog wel de enige kans van Hoek (43e minuut) tegen de onderkant van de lat schoot, raakte de bal te vaak kwijt, net als Bert den Hamer op de andere flank. Ferry Alfons liep zonder steun voorin verloren rond, Stijn Mahieu vond geen aanspeelpunten in zijn omgeving, Gideon Imagbudu kon niet anders dan puin ruimen en Alan Grozdanic raakte vaak verdwaald tussen de linies. De thuisclub, die in geldnood wat spelers heeft zien vertrekken, was heer en meester en schiep zich minstens een handvol goede kansen. Joan van Belzen verijdelde de beste twee, met snelle reflexen op schoten van Clint van der Wal en Lennart van de Peppel. "We stonden tactisch goed, in een symmetrische speelstijl die de tegenstander ook hanteerde", opperde Demanet. Hoe kon het dan toch dat er zo veel onbalans was in het elftal? De trainer: "We waren te weinig explosief op het middenveld, er was te veel twijfel in de opbouw, zodat we het spel niet open konden gooien. In kwaliteit hadden we minstens zo veel op het veld als de tegenstander, maar we werden op scherpte afgetroefd." Zoals Bram Braam, zijn collega van Bennekom na afloop orakelde, was ook weer overdreven. "Wij speelden héél goed voetbal en hebben Hoek afgemat", zei hij. Maar zo indrukwekkend was het niet wat de thuisclub liet zien. Het voetbal was wel beter verzorgd, maar voorin is na het vertrek van de alom gevreesde Dennis van Meegdenburg geen schutter van allure meer te vinden. Toch, in alle treurnis, was er niet alleen wanhoop bij Hoek. "Waar praten we over, we hebben vier punten uit twee wedstrijden", sprak Demanet zijn club weer moed in. En zo is het maar net. Zaterdag thuis winnen van het grote Spakenburg en die ene slechte wedstrijd is gelijk vergeten.