Ik ben bang om wakker te worden

Patrick Naudts, behalve technisch manager nu voorlopig ook trainer van Hoek, is tot diep in zijn ziel geraakt. ,,Ik ga slapen met het gevoel dat ik bang ben om weer wakker te worden. Dan denk ik: wat hangt me morgen weer boven mijn hoofd. Op de voetbal, op het werk, overal is het misgelopen de laatste maanden. Mijn baas heeft me voor gek verklaard, dat ik dit doe. Hij wil nu dat ik stop bij Hoek, maar het zit niet in mijn karakter om op te geven. En eigenlijk wil ik dat ook niet. Het kan ook ineens weer omkeren, want Hoek is in de jaren dat ik er heb gespeeld mijn club geworden, mijn tweede thuis.`` Hij wil zijn hart wel eens luchten, want de kwelling duurt al te lang. Twee dagen voor de derby tegen Kloetinge (in Hoek) voelt Naudts nog altijd een zekere haat onder een kleine groep supporters, vanwege de affaire die tot het ontslag van Angelo Nijskens heeft geleid. ,,Ik ben als een gangster afgeschilderd, als een bullebak, terwijl ik niet eens weet wat ik verkeerd heb gedaan.`` Professioneel Voor de breuk, voor de ruzie, die in de privésfeer al langer speelde, zag alles er nog zo zonnig uit. Hoek ging twee jaar geleden op de professionele toer met een tweemanschap dat zijn strepen wel had verdiend in het voetbal. Patrick Naudts werd aangesteld als technisch manager, Angelo Nijskens als trainer. ,,We hebben samen met de voorzitter (Kees de Feijter) bij het bestuur een prachtig plan op tafel gelegd. Met een visie op de toekomst gericht, met een structuur voor jaren.`` Het moest allemaal anders. ,,Voordat wij begonnen kwamen er elk jaar nieuwe spelers. Vijf, zes, soms wel tien. Wij hebben gezegd: dat kan zo niet langer, omdat er geen enkele visie achter zat. We hebben met zijn tweeën, met het bestuur en de sponsors een weg uitgestippeld die er uiteindelijk toe moet leiden dat we elk jaar mee bovenin spelen in de hoofdklasse. En nu komt dit. Ruzie, sfeer verpest, met als triest dieptepunt dat vliegtuigje boven het veld.`` Tien weken stijf bovenaan gestaan en nu verscheurd door een zaak die met de week verder escaleerde. Naudts: ,,Hoe denk je dat ik me heb gevoeld op de bank. Dat we daar zaten tijdens de wedstrijden, Angelo en ik, zonder een woord te wisselen. Ik heb een jaar lang op een papiertje aantekeningen zitten maken, over hoe we speelden, over individuele acties, over tegenstanders, over tactiek. En op een dag zei hij: je hoeft het niet meer te doen, want ik gooi het toch allemaal weg. Dat voelt als een mes in je rug hoor.`` ,,Wat denk je dat mijn ouders hebben gevoeld op de tribune. Twee oude mensen, die naar hun zoon komen kijken en dan moeten zien dat hij voor judas wordt uitgemaakt. Mijn vriendin heeft al zo vaak gezegd: hoe kun je dat toch allemaal aan. Ik loop hele nachten uit mijn bed, omdat ik altijd maar lig na te denken. Wat doen we niet goed, wat doe ík niet goed? Zoals het nu is, zo houd ik het niet lang meer vol. Je gaat eraan kapot. Mijn baas zegt bijna elke dag: laat de boel toch stikken.`` Maar dat zou Patrick Naudts zijn eer te na zijn. Want hoe zeer hij ook gekwetst is, zijn ambities zijn onverminderd. De overtuiging dat Hoek voor de beste weg heeft gekozen, houdt hem op de been. Hij weet ook zeker dat Nijskens de aangewezen man was om de structuur op het veld in resultaten te vertalen. ,,Ik ga niet natrapen, want Angelo is een fantastische trainer, wat er ook is gebeurd. Hij is enthousiast, hij is gedreven en weet wat hij wil. Daarom is het zo jammer dat we dit niet kunnen afmaken.`` ,,Dat het allemaal is terug te voeren op de privé-situatie is onzin``, zo verzekert Naudts. ,,We zijn nooit zo dik met elkaar geweest dat we thuis bij elkaar op de koffie kwamen. Ik zag Angelo al genoeg op het veld. Het ene is meer het gevolg van het andere. Hij trainer, ik manager. Ik moet uitvoeren wat het bestuur voor ogen heeft, hij wil sportief het uiterste uit zijn ploeg halen. Heel logisch, want dat zou elke trainer doen. Je moet alleen ook verder kijken. Budget is budget, daar kun je niet overheen gaan. En wij hebben meer vertrouwen in de jonge spelers dan Nijskens had. Als ik geen speler meer kan halen, of mag halen, dan houdt het verhaal op. Alleen moet ik dat wel gaan vertellen tegen de trainer. En hij denkt weer dat het mijn besluit is. Dat ik hem tegen wil werken.`` Stoken ,,Ik ging met spelers praten die dreigden weg te gaan als ze geen kans kregen om te spelen. Thomas Ragut bijvoorbeeld. En Bart Poppe. Maar de trainer zag het als een vorm van onrust stoken achter zijn rug. Dat is absoluut niet waar. Ik wilde ze behouden voor de club, ik heb ze gezegd dat ze moesten blijven vechten voor een plaats. Maar wat ik ook deed, Angelo zag het altijd als een aanval naar hem toe.`` Daarna zijn ze steeds verder uit elkaar gegroeid, de manager, de trainer en het bestuur. Dat is nu wel pijnlijk aan het licht gekomen. Het ontslag van Nijskens was in de visie van de club onafwendbaar, omdat het onderlinge contact totaal weg was. ,,Ik heb niets, helemaal niets met dat ontslag te maken gehad``, benadrukt Naudts. ,,Het is puur een zaak van het bestuur en de sponsors geweest. Ik heb op die dag van het vliegtuigje gezegd dat ik afstand nam van alle randzaken. Mijn inbreng op het veld werd toch niet meer gewenst.`` Hij is zich alleen bezig gaan houden met volgend jaar, met spelers bekijken, praten met jongens van de huidige kern en hij heeft intensief contact onderhouden met Johan Ballegeer, de trainer voor volgend seizoen. Zo wilde hij de competitie uitzitten, maar na het ontslag van Nijskens is alles anders geworden. De manager is - todat er een vervanger is gevonden - sinds vorige week ook trainer. Dat kan er eigenlijk nog wel bij na alles wat Naudts voor de winterstop heeft doorstaan. Kop van Jut Het wordt een ondankbare taak, want Naudts beseft dat hij niet veel goeds kan doen bij de harde kern die partij voor Nijskens heeft gekozen. ,,Ik zal altijd de Kop van Jut zijn, als we winnen van Kloetinge, maar nog veel meer als we verliezen. En toch ga ik het doen zoals ik denk dat het goed is. Daar heb ik het al met mijn spelers over gehad. We krijgen veel goals tegen, dat is de eerste zorg. Hoe los je dat op? Met tien man voor de goal gaan liggen, alles dichttimmeren? Dat doen we zeker niet. We staan nog altijd gedeeld tweede op de ranglijst en er is nog vanalles mogelijk. Ik kies meer voor een speelwijze dat we de bal recupereren op de helft van de tegenstander. Dan haal je ook de druk op je eigen verdediging weg.`` Toch nog even over het voetbal zelf dus. Dat lucht op. ,,Ja``, zucht Naudts, ,,hier zit een gekweld mens, maar ook een getergd mens. Het is me weer eens goed duidelijk gemaakt wat voor jungle voetbal is. Maar verslagen, dat nooit. Wel aangeslagen. Ik realiseer me dat een klein groepje mensen in staat is om heel veel kapot te maken. Op het menselijke en op het sportieve vlak. Daar moeten we ons nu tegen verzetten. Ik ben voor schut gezet, ik ben ontgoocheld, maar ik gooi nu alles in de strijd om hier uit te komen.``