'Hopelijk is Hoek een springplank'

Voor de selectiespelers. Voor Eric van de Watering vooral. Het eerste wat hij zegt als hij zich na de training bij het tafeltje in de kantine vervoegt: "Ik hoop dat ze dit bij Hoek ook hebben." Want Eric van de Watering (23) gaat hogerop. Voor het eerst in zijn leven. En dat wordt tijd ook. Altijd een talent geweest, maar feitelijk nooit iets mee gedaan. Ondanks belangstelling in het verleden van NAC, RBC en ook Excelsior. Die BVO's belden hem niet meer in dit bijna voltooide en voor Dosko zo dramatische seizoen. Zaterdaghoofdklasser Hoek deed dat wel, twee maanden geleden. En Van de Watering besloot het te doen. "Ik wil er nu wel eens echt voor gaan, voor mijn kansen. Eerst naar Hoek, en wie weet waar dat toe leidt, want het barst daar kennelijk van de scouts, elke week." Even verderop, in dezelfde kantine, na dezelfde training, staat Piet Rokven. Hij is de huidige coach van Eric van de Watering. Als iemand de spits kan beoordelen, is hij het wel. En Rokven zegt: "Het is natuurlijk een verschrikkelijk snel en brutaal ventje. Een type Peter van Vossen, vind ik. Maar wel één die, als je hem als trainer een vinger geeft, je hele hand pakt. Hij moet kort gehouden worden. Mits hij de goeie instelling heeft en in zichzelf investeert, kan hij het hoofdklasse-niveau wel aan, denk ik. Als hij prof wil worden, zal hij ernaar moeten leven. Dat doet hij nu nog niet." Het vertrek van Van de Watering is een aderlating voor Dosko, vindt Rokven. "Maar je moet een sportieve carrière nooit in de weg willen staan. Als de club niet meegroeit met het niveau van de speler, dan moet je blij zijn dat je mee kunt werken aan een positieverbetering van zo'n jongen. De mogelijkheden bij Hoek zijn voor hem groter dan hier. Daar, in een systeem met twee spitsen, als de bal over de verdediging heen wordt gegooid, dan is ie weg hè, Eric. En in België zijn ze daar helemáál van gecharmeerd. Vijf goeie wedstrijden en je wordt gescout. En wie weet, dan." Rokven degradeerde met Dosko naar de derde klasse en blijft ook op dat lagere niveau de club trouw. Maar volgend jaar zal hij het niet alleen zonder Eric van de Watering moeten stellen. Volgens de snelle spits verlaten meer spelers de Bergse club. "Christian de Wolf gaat naar Halsteren, Jan Glerun gaat naar MOC en Remco van Haaren is momenteel ook in gesprek met Hoek. Ik hoop echt dat dat doorgaat, dat zou fantastisch zijn. Remco is een laatste man met een ontzettend goeie trap in zijn voeten. Voor mij is het een ideale voetballer; ik kan met hem ontzettend lekker spelen." Van de Watering doorliep in de jeugd bij MOC alle selectie-elftallen, maakte elk seizoen wel zo'n dertig doelpunten, maar koos aanvankelijk voor school en een maatschappelijke carrière, toen de regionale profclubs zich aandienden. Als cipier in De Koepel in Breda zegt hij het nu goed naar zijn zin te hebben. "Dat ik niet gehapt heb, vooral toen Excelsior belangstelling toonde, daar heb ik achteraf wel spijt van. Maar nu zit ik in rustiger vaarwater, heb ik een vast en lekker rooster op mijn werk, waardoor ik dat goed met voetballen kan combineren. Ik zie dit als mijn laatste kans. Ik wil me nu eindelijk eens helemaal op het voetbal storten en kijken waar dat eindigt. Het is een soort laatste kans, ja. Hopelijk is Hoek een springplank. Je moet je natuurlijk zelf bewijzen, dat in de eerste plaats, maar ook het geluk hebben dat iemand op de tribune het in je ziet zitten. Ik heb de intentie er volgend seizoen alles voor te doen, ik wil echt gaan knallen bij Hoek." Voorlopig kan hij ook in het rood-geel van Dosko nog wat laten zien. De competitie zit erop, de club is zeer teleurstellend gedegradeerd, maar doet het wonderwel goed in het bekertoernooi. Zaterdag is Rood Wit Veldhoven al weer de negende tegenstander, in de kwartfinale. Dosko schakelde tegenstanders als VVC, Tholense Boys en Grenswachters uit, maar ook hoger aangeslagen teams als Kloetinge, Halsteren en... Hoek, de toekomstige club van Eric van de Watering. "Ik speelde die wedstrijd heel goed, ja. We wonnen met 4-2; ik schopte er twee in. Ja, misschien zijn toen bij Hoek de ogen opengegaan."