Hoekse blunders kosten dure punten

,,We hebben weer kansen gecreërd, dat is al heel wat", zei de coach. ,,En het voetbal was niet slecht, zoals vorige week tegen Kozakken Boys." Maar toen kwam ineens een andere voetbalkenner op hem af, die een heel ander beeld schetste. ,,Wat een klotewedstrijd, Willem", klonk het nogal meedogenloos. ,,Je mag nog van geluk spreken dat je bij de rust nog niet met 3-0 achter stond." Ze werden het niet eens, Willem Leushuis, trainer van Hoek en Ab de Boer, een vriend van de trainer die voor hem de scouting deed bij IJsselmeervogels en Kozakken Boys. Het deed er ook niet zo veel toe. Hoek is zonder enige twijfel al een paar weken van slag. Joan van Belzen, al tien wedstrijden uitblinker in de goal, kon het in het koude Geinoord ook niet verhullen. ,,We spelen niet anders, de inzet is niet minder en toch loopt het allemaal niet zo lekker als in het begin." Waarop Leushuis anticipeerde: ,,Het is dodelijk als je achter komt tegen dit soort ploegen, dan krijg je totaal geen ruimte meer om te voetballen." Maar natuurlijk mocht Hoek het zichzelf nog het meest aanrekenen dat het zaterdag mis ging in Geinoord. Twee keer kon de tegenstander scoren na een kolossale blunder achterin. Oussama Belkaraoua maakte na een kort steekpassje uit een vrije trap 1-0, toen er in de muur van Hoekse spelers nog een gezellig theekransje werd gehouden. En Giovanni Siereveld, anders toch de betrouwbaarheid zelf, speelde na de rust zo onhandig terug, dat Daniël Kops de bal maar had te onderscheppen en met een droge schuiver de 2-1 op het scorebord kon zetten. Hoek was in voetballend opzicht niet goed genoeg om over die twee grove missers heen te komen. Dat lukte nog wel na de 1-0 (en een schot tegen de lat van Daniël Kops), omdat Gideon Imagbudu op slag van rust uit een hoekschop vrij kon inkoppen (1-1). Met een kleine opleving zag het er kort na de pauze zelfs naar uit dat Hoek op jacht ging naar de winst (schoten van Den Hamer en Schot), maar de tweede tegengoal was gelijk de genadeklap. Want hoe zeer Sam Ysebaert en Ferry Alfons voorin ook achter elke bal aan renden: het was allemaal niet dreigend genoeg om de verdediging van de thuisclub te verschalken. Daarvoor was ook de aanvoer van John Schot, die hooguit op halve kracht speelde, Bert den Hamer en Ramazan Kesikbas (later Peter Reijn) lang niet voldoende: veel combinaties mislukten of liepen vast op de stoorzenders in de middenlinie bij Geinoord. Het Hoekse middenveld had wel meer balbezit, maar de aanvallende impuls was minimaal. En als de verdediging, waarin Michel Mullaert van Hoek 3 het niet eens zo slecht deed, dan ook nog verzaakt, is het tegen dit gretige en snel op counters spelende Geinoord onmogelijk om te winnen. ,,We hebben onszelf tekortgedaan", vond Leushuis. ,,Ja, we zitten in een aardig dipje", reageerde Joan van Belzen. Volgende week wacht wellicht nog een zwaardere opgave: de uitwedstrijd tegen Spakenburg.