'Hoek voor mij een mooie uitdaging'

Hoek heeft acht nieuwe spelers aangetrokken. Één van de nieuwkomers is de 20-jarige Niels Breijaert uit Sint-Jansteen. Hij speelde vijf seizoenen bij het Belgische Red Star Waasland. Bij de club uit Sint Niklaas, die uitkomt in de tweede nationale klasse, speelde hij bij de reserves. Hij had er twee seizoenen een A-contract, maar een plaats in het eerste elftal was er niet voor hem weggelegd. Hij was dan ook toe aan een nieuwe uitdaging. Hoek, Sint Gillis en Zele toonden belangstelling. Hoek was het meest doortastend. Scout Jaap Goossen zag Breijaert met de reserves van Waasland aan het werk tegen AS Eupen. "De eerste helft stond ik linksback. Na de rust centraal in de verdediging. Ik had zelf een goed gevoel over die wedstrijd." Goossen bracht een positief rapport uit over het spel van de blonde verdediger. In een gesprek met technisch manager Paul Telussa en Gert Jan de Boer werd de overgang beklonken. "Mijn eerste indruk van Hoek is heel positief. Het niveau van de hoofdklasse spreekt mij zeker aan. Ik zie de overstap dan ook als een sportieve verbetering. Om als Zeeuws-Vlaamse jongen bij Hoek te spelen, dat is een hele eer. Ik heb er veel zin." Hij beseft maar al te goed dat de concurrentie moordend zal zijn. "Ik ga in ieder geval voor een basisplaats. Ik denk zelf dat er wel kansen liggen. Knokken voor een plek, dat ben ik wel gewend. Ik verwacht minder fysiek voetbal dan ik in België gewend was. En er wordt aanvallender gespeeld. Als back wil ik, als het even kan, graag mee opkomen. Spelen als een halve linksbuiten. Dat doe ik graag. Puur als verdediger spelen, daar vind ik niet veel aan." De behendige linkspoot begon als kereltje van een jaar of zes te voetballen bij Steen, de club uit zijn woonplaats. Al snel bleek dat hij meer in zijn mars had dan de doorsnee voetballer. Hij werd door Bert Pentury geselecteerd voor het Zeeuws-Vlaams elftal. Bij één van de wedstrijden met het regionale jeugdteam zag Jos Oppeneer, scout van AA Gent, hem aan het werk. De overgang naar de jeugd van de Belgische eersteklasser was het gevolg. Breijaert speelde er drie seizoenen samen met onder anderen Jonathan Constancia (nu Terneuzen) en Stanley Aborah (nu FC Dender). "Mijn eerste wedstrijd voor Gent zal ik nooit vergeten. Op het internationale toernooi in Bassevelde speelde ik tegen Inter Milaan." Na een jaartje in de B-junioren van Steen, vertrok hij naar Red Star Waasland. Vanuit de junioren wist hij er een plek te veroveren in de reserves. "Dan speel je altijd op vrijdagavond om acht uur. Door heel België. Van Oostende tot Virton. Van Hamme tot Charleroi. In de Bosuil tegen FC Antwerp. Een oude boel, je houdt het niet voor mogelijk. Maar dat stadion heeft wel iets." Breijaert, die na de zomervakantie aan zijn laatste jaar begint van de opleiding tot sportleraar aan het Fontys in Tilburg, is het type voetballer dat het vooral van zijn technische vaardigheden en spelinzicht moet hebben. "Bikkelen dat ligt me niet zo. Mijn rechterbeen gebruik ik te weinig. In België hadden ze het wel eens over mijn chocoladebeen." Hij kent bij Hoek maar enkele spelers. "Met Istvan Bakx en Giovanni Siereveld speelde ik samen in de jeugdselectie van Zuid 1. Met Maarten van Rosevelt zat ik in Goes op het cios." Ook de tegenstanders zijn nieuw. "Maar om tegen IJsselmeervogels en Spakenburg te spelen, lijkt me geweldig. En dan de thuiswedstrijden. Ik heb begrepen dat Hoek een fanatieke aanhang heeft. Dat het er soms goed kan spoken. Van mij mag het half juli zijn. Dan kunnen we aan het karwei beginnen."