Hoek voetbalt in de stijl van Paul Telussa

Zal Telussa snel weer terugkeren op het veld, of moet Hoek de competitie in zonder de man die eindelijk voor een vol jaar was vastgelegd? Dat was de vraag die zowel in de bestuurskamer, op de tribune als in de kleedkamers rondzong. Aanvoerder Ferry Alfons verwoordde wat er leeft in de spelersgroep. "We hopen dat-ie snel terug is, want hij is heel belangrijk voor ons." En voor Jan Verdegem kan het ook niet snel genoeg gaan, want zelf heeft hij te veel werkdruk en te weinig ambitie om het trainersschap alleen te doen. Zeven dagen nadat Telussa werd getroffen door een stoornis in de hersenen, is er nog geen zicht op het vervolg van zijn carrière. Hij mocht vrijdag in elk geval het ziekenhuis nog niet verlaten, misschien mag hij vandaag wel naar huis. Jan Verdegem was dan ook tegen het weinig imponerende FC Utrecht de dirigent van het elftal. "Paul heeft me vandaag wel al gebeld en zei dat we deze week verder praten", maakte de Belg na afloop duidelijk. Het voetbal dat Hoek voor een kleine duizend toeschouwers speelde, kwam vooral uit het brein van de trainer die in de voorbereiding zo nadrukkelijk zijn stempel op de speelstijl en tactiek heeft gedrukt. "Ik heb niets aan het systeem (4-4-2) en de manier van spelen veranderd", zei Verdegem. "Zoals Paul het graag wil, zo hebben we gespeeld, al was de tegenstander natuurlijk van een veel hoger niveau dan waar we tot nu toe tegen hebben gespeeld." Hoek moest wel eens wat verder terugzakken dan het gewend is en kon niet altijd het snelle combinatievoetbal spelen waar Telussa zo aan verknocht is. Maar op de zalige zaterdagavond, georganiseerd door de jubilerende supportersclub, werden de veredelde amateurs maar zelden echt overspeeld door de technisch, fysiek en conditioneel wel betere profs. Willem van Hanegem zal er niet veel wijzer en zeker ook niet vrolijker van zijn geworden. De twee goals die het verschil maakten, één van Morten Skoubo in de vijfde minuut na rust en één van Mike van der Kooij in de allerlaatste minuut, kwamen beide uit hoekschoppen. En bovendien vielen ze allebei toen Joan van Belzen niet meer onder de lat stond bij Hoek en Giovanni Siereveld, de beste kopper, zich met een blessure had laten vervangen. Meer kansen kreeg FC Utrecht eigenlijk niet, zeker geen uitgespeelde. Hoek was zelfs veel dichter bij een treffer die uit een vloeiende aanval kwam. Alain Grozdanic maakte de mooiste actie van de wedstrijd, toen hij een kwartier na rust uit een pass van Geert Bosschaart op het doel afging, een tegenstander uitkapte en via de handen van keeper Michel Vorm op de paal kogelde. Het had de 1-1 kunnen opleveren, die op basis van het spelbeeld nog verdiend was geweest ook. Zowel met de eerste keus voor rust als daarna met een vijftal invallers bleef Hoek goed meevoetballen. En wat in deze wedstrijd tegen gelouterde profs het meest opviel, was de snelle aanpassing van Bosschaart, Mechelink, Schilperoort en Pattinama, die nieuw zijn in de selectie. Ferry Alfons: "Ik heb het gevoel dat we een beter elftal hebben dan vorig jaar."