Hoek mag ondanks zege niet te vroeg juichen
21 september 2009
Hoek 1
Voor het oog van een heerlijk chauvinistisch publiek ontrolde zich een wedstrijd waarvan de twee trainers met een stalen gezicht beweerden: "Wij verdienden het om te winnen." Maar zowel Hoek (dat met 1-2 won) als Kozakken Boys hoefde zich zaterdag niet op de borst te slaan voor een geweldige partij voetbal.
Het was van een zeer matig gehalte wat de twee clubs met aspiraties voor een hoge klassering lieten zien, zonder hoogstandjes, zonder uitblinkers. Jurgen Landuyt sprong er nog het meest uit met zijn degelijke rol in de verdediging en de goal die Hoek voor de rust op een 1-0-voorsprong zette. Het was tegelijk ook het mooiste moment van de wedstrijd. Stijn Mahieu speelde met een stiftbal Josimar Pattinama aan, die kopte de bal door naar Landuyt. De Belg scoorde van dichtbij, hoewel de bal maar net over de doellijn ging.
"Het leek een ingestudeerde actie, maar dat was het absoluut niet", bekende Landuyt na afloop lachend. "Het was een ingeving van Stijn en toevallig stond ik op de plaats waar Josimar de bal naartoe kopte." Hoek kwam er in de dertigste minuut mee op een verrassende voorsprong, maar drie minuten later stond het al gelijk door een schot van Frank Broers.
Het is in elk geval hoopgevend voor Hoek, dat er eindelijk weer een centrale verdediger in het elftal staat die kan scoren. Giovanni Siereveld, hoe goed hij verdedigend ook kon koppen, Björn Langeveld en Geert Bosschaart hebben nooit uitgeblonken door scorend vermogen.
Landuyt ziet zichzelf als een polyvalente speler. "Ik speel waar ze me nodig hebben, op het middenveld of achterin." Vorig jaar was hij in de Belgische competitie voor Torhout goed voor zes goals, waarvan vier uit strafschoppen.
Hoek maakte er zaterdag dankbaar gebruik van, omdat het aanvallende deel van het elftal, met Pattinama, Pinas en Bouzambou geen beste dag had. Voor Bouzambou gold nog het excuus van de ramadan. De kleine Souburger is in gewone doen snel en handig met de bal, maar kwam tegen Kozakken Boys geen tegenstander voorbij.
Jan Verdegem, die hem vanaf de bank zag vechten tegen zichzelf: "Hoe denk je dat het is voor een voetballer op zo'n dag. Het is benauwend warm, hij voelt zich loom, maar mag niet drinken." Bouzambou was niet de enige die uit de toon viel. Pattinama en Pinas hadden lang niet de scherpte die ze een week eerder demonstreerden bij een invalbeurt.
Daardoor was Hoek afhankelijk van dat ene moment voor rust en een counter waaruit Musaba Selemani raak kopte na een vloeiende aanval tussen Imagbudu en Versyp en een voorzet van Pinas (1-2). De thuisclub was er even door aangeslagen en ging in het resterende kwartier fel in het offensief.
Paul Telussa had ruim daarvoor al een gedwongen, maar ook slimme wissel gedaan. Toen Muhamed N'Diaye, die in al zijn duels voorbij werd gelopen door zijn tegenstander, met een blessure van het veld moest, werd de kleine Michael Koné van rechts naar links in de verdediging getransporteerd. Het gevaar vanaf de rechterkant van Kozakken Boys werd meteen geneutraliseerd.
Lieven de Veirman, die voor rust bij de tegengoal in de fout ging, voorkwam de gelijkmaker met een geweldige reflex op een kopbal van Huijbregts. Hoek kreeg ook nog een niet te missen kans: Versyp struikelde voor een lege goal over zijn benen.
Paul Telussa sprong na de overwinning een gat in de lucht: "Dit is vooral goed voor de moraal en ook psychologisch heel belangrijk. We doen in de kopgroep met de beste ploegen mee. Ik verwacht dat tegenstanders nu heel anders tegen ons gaan voetballen."

Pablo Klussen Hoek