Hoek in het Theater van de Lach

Het is niet de eerste, en zeker niet de laatste, keer dat er deze zaterdag op sportpark Denoek tranen over wangen biggelen. Het is waterkoud en dat prikkelt de traanbuizen. Maar de waterlanders stromen vooral omdat Hoek-Papendrecht met name voor rust op de lachspieren van de toeschouwers werkt. Na de beloftevolle eerste tien minuten vertoont het gebodene steeds meer overeenkomsten met comedy capers. Het is een soort Theater van de Lach, maar dan in de open lucht. Met niet dijenkletserkoning John Lanting, maar de spelers van Hoek in de hoofdrol. Geen bal zo vrij, of hij wordt in de voeten van een tegenstander geschoven. De vreemde capriolen volgen elkaar in ijltempo op. En op een creatieve gedachte lijkt wel een lijfstraf te staan. Remmen los Aanvankelijk morren, schelden en ketteren de fans van Hoek nog. Maar als zelfs doelman Jürgen Belpaire na een halfuur kinderlijk, maar zonder gevolgen, in de fout gaat, gaan alle remmen los. Zo oogst middenvelder Pauclair Youda een cynisch applaus als hij de bal volstrekt onnodig terugspeelt op Belpaire en is de zoveelste mislukte pass over nog geen vijf meter goed voor een daverend lachsalvo. Een fan verwondert zich er over dat de spelers voor hun diensten worden betaald en een ander vraagt zich gierend van de pret af wie er in hemelsnaam man van de wedstrijd moet worden. „Ach“, zegt Hoek-trainer Johan Ballegeer naderhand over het soms bijtende sarcasme vanaf de tribune, „hebben de mensen toch nog een leuke middag gehad. Maar ik kan niet zeggen dat dit duel op míjn lachspieren werkte. Het was vooral in de eerste helft dramatisch. Maar we zitten in de volgende ronde. De rest moeten we maar vergeten. De tijd dat ik van zulke zaken wakker lag, is wel geweest.“ Dat is maar goed ook. Anders zou Ballegeer zijn kostbare nachtrust inleveren voor zaken waar een trainer doorgaans amper invloed op heeft. „Hoe ik vooraf ook heb gewaarschuwd en hoe ik de jongens ook heb proberen te motiveren, het is toch een kwestie van onderschatting“, weet de oefenmeester van Hoek. ’Papendrecht, eersteklasser, doen we even’. We hebben in het bekerduel met Veendam zelf van zo’n houding geprofiteerd. Vandaag sta ik in de eerste helft machteloos toe te kijken. Als ik een en ander had kunnen corrigeren, was ik geen trainer van Hoek geweest. Dan zat ik in Italië of Engeland.“ In de pauze is Ballegeer wél bij machte in te grijpen. Hij brengt Marc Minnaert voor Djamel Buijse en drukt zijn spelers nog eens op het hart dat een ticket voor deelname aan de Amstel Cup in het geding is. Die les slaat aan. Veel beter is het spel in de tweede helft niet, maar Hoek toont wel de wil om te winnen. En wordt beloond. De 1-0-achterstand bij rust (Papendrecht-aanvoerder Laurens van Breejen benut na 17 minuten een aanvechtbare strafschop nadat Gunther de Meijer Samir Acharrat op ogenschijnlijk correcte manier van de bal berooft) wordt in 26 minuten tijd omgebogen in een 3-1-voorsprong. In de 57e minuut krijgt Leon van den Ouden de bal pardoes voor zijn voeten, de lange spits van Hoek haalt vernietigend uit. Tien minuten later is Minnaert attent als Papendrecht-doelman Martijn Baan een schot van Arjan Human niet klem krijgt. En in de 71e minuut profiteert Human van een solo van Ramazan Yuruk. De middenvelder snijdt binnendoor bij zijn cipier David Quarton en schiet het leer op de paal. Met de terugspringende bal weet Human wel raad: 3-1. Voor sommigen is die treffer het sein het koude theater aan de Lovenpolderstraat al schoorvoetend te verlaten. „Het is niet eens hilarisch meer“, klinkt het teleurgesteld. Maar wél spannend. Want Hoek vervalt prompt in een oude fout. „Kennelijk was de 3-1 het sein weer nonchalant te worden“, schudt Johan Ballegeer, regisseur van het Hoekse toneelgezelschap, zijn hoofd. „Maar dat kunnen wij ons niet veroorloven. Alleen als iedereen zijn taak voor de volle honderd procent uitvoert, zijn wij tot mooie dingen in staat. Zo niet, dan hebben we het tegen iedereen moeilijk.“ Dat blijkt in de slotfase. Laurens van Breejen maakt negen minuten voor tijd zijn tweede van de middag (3-2) en luidt het laatste bedrijf van de voorstelling in het Zeeuws-Vlaamse Theater van de Lach in. De thuisclub stuntelt plots weer zó hard, dat Papendrecht mag geloven in een strafschoppenserie. Die komt er niet. Pieter Batenburg ziet zijn treffer (terecht) afgekeurd wegens buitenspel, Fahrattin Basar kopt de bal na een voorzet over. Hoek-doelman Beplaire haalt opgelucht adem als zijn slippertje onbestraft blijft en in blessuretijd houdt Gunther de Meijer Batenburg maar net van scoren af. Daardoor mag Hoek naar de zesde ronde van het bekertoernooi, waarin De Meeuwen of Dongen de tegenstander in een uitduel is. Als dat weer net zo’n comedy capers wordt, zitten de toeschouwers in elk geval gebeiteld. Hoek-Papendrecht 3-2 (0-1)17. Laurens den Breejen 0-1 (strafschop), 57. Leon van den Ouden 1-1, 67. Marc Minnaert 2-1, 71. Arjan Human 3-1, 81. Laurens den Breejen 3-2. Scheidsrechter: D.D. Makkelie (Dordrecht). Gele kaart: Gunther de Meijer en Johan Mücher (Hoek), Maarten van Gastelen (Papendrecht). Aantal toeschouwers: 160. Hoek: Jürgen Belpaire; Wesley de Smet, Johan Mücher, Franky Standaert, Gunter de Meijer; Bart Poppe, Djamel Buijse (46. Marc Minnaert), Pauclair Youda, Ramazan Yuruk; Arjan Human, Leon van den Ouden (63. Ferdi Kabal).