Hoek doet de kampioen even pijn

Hoek kon in dat deel van de wedstrijd, na een sterk begin voor de rust, op 2-1 komen, maar door de gemiste kans van Ragut, die na een een-tweetje met Schilperoort alleen voor de keeper kwam, kon Spakenburg met succes op jacht gaan naar de volle winst. De knock-out voor de thuisclub viel een kwartier voor het einde. Maarten van Rosevelt verloor op snelheid een duel in de linker zone van Hoek. De hoekschop die eruit voortkwam viel precies op de plaats waar de vrijstaande Amerzgiou van dichtbij kon inkoppen: 1-2. Het gaf nog maar eens aan waar het verschil ligt in dit soort wedstrijden: Hoek kreeg zeker vijf mooie kansen, had pech met een kopbal van Giovanni Siereveld op de paal en een kopbal van Stijn Mahieu die in de laatste seconden van de lijn werd gehaald. Spakenburg kreeg er hooguit drie, waarvan twee uit hoekschoppen. Twee ervan werden koel en slagvaardig benut, zoals een topclub dat behoort te doen. Hoek-trainer Gaby Demanet vond het een gestolen overwinning. ,,Wij hadden op basis van onze kansen meer verdiend'', stelde hij vast. Zijn collega, de oud-prof Ton du Chatinier, beweerde het tegendeel. ,,Dat Hoek'', zei hij droogjes, ,,speelt met tien man achter de bal, daardoor is het moeilijk voetballen. Maar gelukkig hebben we het nog goed afgestraft.'' De thuisclub, die voor rust bij vlagen had gedomineerd, werd er tekort mee gedaan. Gaby Demanet: ,,Wij zijn natuurlijk niet zo gek dat we blind gaan aanvallen tegen een elftal dat geslepen is en meer kwaliteit heeft.'' Hoek speelde het tactisch goed voor rust, met snel uitgevoerde combinaties en beweeglijke aanvallers. ,,Dat hebben we na de rust niet vol kunnen houden. Toen gingen we in de omschakeling te traag spelen'', Het vonnis werd geveld in de fase dat Hoek te ver terugviel en zelf niet meer aan aanvallen toekwam. Alan Grozdanic, de hangende spits: ,,Wat wij niet konden afmaken, deden zij wel goed na de rust, al vond ik ons minstens recht hebben op een punt. De ervaring die deze jongens hebben in het profvoetbal gaf de doorslag. Wij zijn met dit elftal nog geen top, Spakenburg is dat wel.'' Hoek ging niettemin lang gelijk op met de regerende kampioen en was in het offensief voor rust zelfs gevaarlijker. De onbevangen start, met Ragut en Schilperoort (voor Mechelink en Den Hamer) voor het eerst in de basis, zette de tegenstander vaak op eigen helft vast. Het leidde tot twee kansen voor Stijn Mahieu in één minuut. De eerste inzet van de begaafde linkspoot, nadat Grozdanic de bal net voor de achterlijn handig had opgepikt werd van de doellijn gehaald, bij de tweede, uit een voorzet van Ferry Alfons in de 21e minuut, speelde Mahieu zich prachtig vrij en schoot onhoudbaar in (1-0). De kopbal op de paal van Giovanni Siereveld, uit een vrije trap van Grozdanic, had die voorsprong kunnen opvoeren. In plaats daarvan schoot Thijs Houwing, die ooit als achttienjarig talent bij FC Twente de opvolger leek te worden van Jan Vennegoor of Hesselink, uit een onmogelijke hoek de 1-1 achter Joan van Belzen. En ook uit een hoekschop, op een kwartier van het einde, gingen de Spakenburgers zelf nog met de overwinning aan de haal.