Hoek de schlemiel bij Bennekom

Dus stond Hoek-trainer Eric Tetaert er na afloop beteuterd bij, terwijl zijn collega Hans Westerduin even verderop stralend zijn verhaal deed. „We hebben hier een fantastische wedstrijd op het plein neergezet“, stelde Tetaert met een droevige blik in zijn ogen. „Dan is het wreed dat we in de slotfase nog verliezen. We hadden veel meer verdiend.“ Nu was ’fantastisch’ een nogal overdreven term voor het vertoonde spel van Hoek. Maar dat de Zeeuws-Vlaamse hoofdklasser geen nederlaag verdiende, klopte als een zwerende vinger. Grofweg gezegd was de eerste helft voor Bennekom en de tweede helft voor Hoek. Een 2-2-eindstand was dan ook een juiste afspiegeling van de krachtsverhoudingen geweest. Al was Hoek er zelf verantwoordelijk voor dat Bennekom de eerste helft domineerde. Tetaerts ploeg opende sterk en vond direct de zwakke plek bij de thuisclub. De vaste rechtsback Bojan Kurjakovic was geschorst en het had Westerduin behaagd de ervaren, maar stroperig trage en nog maar net van langdurig blessureleed teruggekeerde Marcel van Brakel op te stellen. Van Brakel was aanvankelijk geen partij voor de snelle, handige Nyim Melki, maar nadat Sam Ysebaert na vijf minuten 0-1 maakte uit een voorzet van de linksbuiten, verzuimde Hoek nog veel vaker op Bennekoms achilleshiel te trappen. Buitenspel „Om onverklaarbare redenen lieten we ons na de 0-1 achteruit drukken“, had Tetaert gezien. „We hadden inderdaad veel meer over links moeten blijven spelen, maar ik kon roepen wat ik wilde, pas in de rust had ik echt gelegenheid om de ploeg daar op te wijzen.“ Toen stond Bennekom al op 2-1. Waarbij de ploeg in de 18e minuut hulp kreeg van scheidsrechter Hoonhout uit Rijswijk. De Japanse doelpuntenmaker Keiji Aikawa (1-1) stond inderdaad niet buitenspel, maar een trio andere Bennekommers - in wiens richting de bal wel degelijk werd gespeeld - wel. De grensrechter vlagde, maar Hoonhout negeerde zijn assistent. Understatement „Het arbitrale trio was niet bepaald groots“, bediende Tetaert zich naderhand van een fors understatement. Want Hoonhout en zijn assistenten Van Duijn en Terol maakten er, ten nadele van beide ploegen overigens, een potje van. Al moest Hoek zichzelf de 2-1-achterstand verwijten. In de 41e minuut kon Djamel Buyse een doelpunt van Michel van der Sommen voorkomen, maar uit de aansluitende hoekschop knikte de vogelvrij gelaten Dennis van Meegdenburg de bal achter Hoek-doelman Filip van der Vloet. Tetaerts peptalk in de pauze sorteerde effect. Hoek droop van de passie, drukte Bennekom na rust in de verdediging en de gelijkmaker was slechts een kwestie van tijd. Die kwam er in de 67e minuut toen David Destorme de bal na een voorzet van weer Melki achter de grabbelende doelman Rob Hilbers kopte. Vervolgens ontspon zich op De Eikelhof een heerlijk fouten- en daardoor kansenfestival, waarbij beide ploegen volop mogelijkheden op de zege kregen. Bennekom werd de gelukkige, omdat Rogier Meijer in de 82e minuut vanaf zo’n twintig meter van het doel uithaalde en de bal een fractie van een seconde later in de kruising zag ploffen: 3-2. Inzet Daarmee kregen de aspiraties van Hoek, dat het seizoen als derde wil afsluiten, een knauw. De concurrenten Ter Leede (vijf punten) en Bennekom (vier) zijn met zeven duels te gaan nu immers een flink stuk uit het zicht. Maar Tetaert verwacht niet dat het moeilijk wordt zijn spelers voor het restant van het seizoen nog te motiveren. „Voetballers hebben doorgaans inderdaad een worst voor hun neus nodig om tot het uiterste te willen gaan“, stelde Tetaert. „Die derde plaats wordt na deze nederlaag een stuk moeilijker, maar ikzelf zal dan de worst voor Hoek wel zijn. Ik verwacht van iedereen volledige inzet tot het einde toe. Wie dat niet doet, kan gaan. Maar goed, ik denk niet dat zo’n strenge hand nodig is. De groep traint echt niet drie, vier keer per week om het zaterdags te laten lopen.“ Ook houdt Tetaert vast aan het 4-3-3-systeem. Hoewel de huidige selectie zich daarvoor niet leent omdat het een rechtsbuiten ontbeert. Tegen Bennekom deed Thomas Ragut zijn stinkende best, maar Hoek had bij wijze van spreken evengoed met tien man kunnen spelen. „Toch ga ik hier mee door“, zei Tetaert. „We kijken al met een schuin oog naar volgend seizoen en vanwege één positie die niet goed is ingevuld, gooi ik de boel niet om. De andere spelers kunnen de resterende zeven duels mooi groeien in het systeem.“