Hoek buigt na rust voor RBC
21 augustus 2002
Hoek 1
Kunnen we nog ergens een afmaker halen? John Bravenboer, die als oud-voorzitter van Hoek na een wedstrijd nog altijd even de kleedkamer binnenloopt, veinsde een glimlach, maar sprak met een verbitterde ondertoon na het verlies tegen RBC (1-3) in de thuiswedstrijd voor de KNVB-beker.
Hoek dwong veruit de meeste kansen af tegen de profs en was in het veldspel haast van gelijke klasse. Toch werd een vroege treffer van Rieno van Oost overschaduwd door drie tegengoals van RBC.
Kunnen we nog ergens een afmaker halen? Het klonk niet al te vleiend voor een elftal waarin toch gerenommeerde spitsen als Arjan Human en Rieno van Oost rondlopen. En niet voor een trainer, die het zich kan veroorloven om Barry van der Hooft gewoon met het tweede elftal weg te sturen. Maar als het al verwijtend bedoeld was, dan mocht hooguit Leon van den Ouden zich de kritiek aantrekken. De lange aanvaller kwam voor de rust vier keer in scoringspositie, maar had het vizier op onscherp staan.
Die onmacht voor de goal wuifde Angelo Nijskens na afloop snel weg. "Ik kan het gebrek aan scherpte wel verklaren", zei hij berustend. "Het was vanavond de vijfde wedstrijd in elf dagen, dan sluipt er toch een zekere vermoeidheid in het elftal. Maar als je zoveel kansen schept tegen een profclub, dan is dat de winst van zo'n wedstrijd. We zijn zeker niet weggespeeld door deze tegenstander."
Dat werd ook beaamd door RBC-trainer Chris Dekker, die Hoek bovenal een prettige club vond om tegen te spelen en een tegenstander die zijn toch al zo gehavende selectie met een zeker respect tegemoet trad. "Kloetinge en Baronie speelden tegen ons veel harder, Hoek heeft meer voetballend vermogen", zei hij in zijn commentaar na afloop.
De Roosendaalse eredivisionist haalde met een minimum aan energie het volle rendemenent uit het treffen met de drie amateurclubs, waarmee ze de voorronden voor de KNVB-beker moesten afwerken. Ze mochten op het kletsnatte veld van Hoek weliswaar van geluk spreken dat ze de rust niet ingingen met twee of drie tegengoals, maar beslisten de wedstrijd in de tweede helft met een paar flitsen van aanvallende kracht.
"We gaven de tegengoals te gemakkelijk weg", treurde Nijskens. Maar dat maakte nou net het verschil tussen de slimme, doeltreffende profs en de amateurs. Waar Hoek uit vijf, zes opgelegde kansen maar één keer kon scoren, deed RBC dat met een bijna maximale score. De Belg Björn Daelemans maakte nog net voor rust uit de eerste gevaarlijke aanval gelijk. Geert den Ouden schoof net na rust uit een vloeiende combinatie de 1-2 binnen en vlak voor tijd bracht Mitchel Piqué de voorsprong op twee goals: 1-3.
Het was des te schrijnender, omdat Hoek lang de indruk had gewekt niet onder te moeten doen voor RBC. Voor de rust sneed de thuisclub vaak met vlot lopende aanvallen door de vijandelijke verdediging. Het systeem dat Nijskens in die eerste helft hanteerde, zag er ook zeer offensief uit: Hoek speelde met Rieno van Oost en van den Ouden als diepe, ver vooruitgeschoven spitsen, met Arjan Human daarachter in een soort schaduwrol en Musa Kanu als gangmaker achter Human.
Hoek-RBC 1-3 (1-1). 28. Rieno van Oost 1-0, 41. Björn Daelemans 1-1, 50. Geert den Ouden 1-2, 85. Mitchel Piqué 1-3. Scheidsrechter J. van Hulten (Zevenbergen). Aantal toeschouwers: 350.
Hoek: Belpaire; Mücher, De Meyer, Standaert; De Smet (46. Ragut), Buyse, Human, Kanu, Minnaert; Van den Ouden (46. Poppe), Van Oost.
RBC: Aerts; Koskinen, Keller, Oliseh, Hellemons; Maseland, Piqué, De Graaf; Den Ouden, Vos, Daelemans.

Frits Bakker - Woord en Beeld