Het draait om geld

Niet dat het haat en nijd is binnen de regionale amateurvoetbalwereld, verre van dat. Iedere club gunt de ander dat-ie eens in de tien jaar kampioen wordt, over het algemeen is er sprake van gezonde rivaliteit en het aantal knokpartijen ligt hier in de regio vast niet boven het landelijk gemiddelde. Maar over de opmars van Ter Leede is altijd wat gereserveerd gedaan en je merkte afgunst bij andere clubs. De Sassenheimse club klom in twaalf jaar vanuit de kelder van het amateurvoetbal (de vierde klasse zaterdag) naar de top van de hoofdklasse, de club slaagde er in een van de beste trainers aan te trekken (Arie Lagendijk), kaapte de beste spelers weg voor de neus van anderen (Pim Langeveld, Carlo van Zelst, Erwin Beltman en Robin Koers bijvoorbeeld) en leek dus ook nog eens over de meeste centen te beschikken. Intussen staat Ter Leede keurig tweede op de ranglijst van de hoofdklasse A boven bijvoorbeeld Rijnsburgse Boys en Quick Boys, clubs die naar succes hunkeren. De Sassenheimers maken ook echt iets van het eerste conflict bij de club dat naar buiten komt. Dat is van een andere orde dan een trainer die de laan wordt uitgestuurd of een speler die de trainer een klap geeft op de training. Intussen is het voltallige bestuur afgetreden en meldde de trainer dat de laatste twee voorzitters 'het niveau niet aankunnen'. De woordvoerder van de club liet weten dat het conflict om geld draait, drie dagen dagen later dacht-ie weer van niet en volgens de laatste verklaring van het bestuur draait het weer om geld. Volgens mij draait het uiteindelijk om geld. Niet om de vraag of spelers iets bruto of netto uitgekeerd moeten krijgen, niet om de vraag of de trainer te veel verdient (onder meer deze twee zaken spelen bij Ter Leede), maar op een heel ander vlak. Bij de opvolging van ex-voorzitter Wim van Ginhoven is te veel gekeken naar de vraag of de kandidaat ook in het zakenleven succesvol was. Terwijl de club in en rond de eerste selectie naar de hoogste graad van perfectie streeft, werd over de bezetting van de belangrijkste post in het bestuur te gemakkelijk gedacht. Bij een hoog niveau prestatievoetbal hoort een hoog niveau van besturen. Het is bij Ter Leede moeilijker om reserve-watertasdrager bij het eerste elftal te worden, dan voorzitter. Daar zullen niet veel clubs jaloers op zijn.