FC Lisse start volgend seizoen weer bij nul

Hoe reëel de titelkansen voor FC Lisse zijn, moet de komende weken blijken. Die zijn wat betreft cruciaal. Afgaande op de verrichtingen tegen Hoek wordt het een kwestie van mee willen blijven doen, maar vraag niet hoe. Saïd Ouaali hield zich, verstandig, na afloop op de vlakte. "Quick Boys heeft een goede ploeg, maar de clubs die boven ons staan zijn ook goed. Het wordt nog spannend. Een kampioenschap zou een mooi afscheid zijn", sprak de trainer van FC Lisse zeer neutraal. Niet alleen Ouaali gaat FC Lisse aan het eind van het seizoen verlaten. Ook de gebroeders Kevin en Jeffrey Winter maakten recentelijk bekend dat ze volgend seizoen bij IJsselmeervogels hun voetbalvaardigheden gaan inzetten. In de al behoorlijk op gang komende spelerscarrousel gaan ook nog een aantal andere namen de ronde. Spelers met geen andere clubbinding dan hun wekelijkse dan wel maandelijkse premie. De club die meer biedt dan FC Lisse op dit moment mag rekenen op hun interesse. Als FC Lisse nog iets op het oog heeft, zal het dus dit seizoen nog moeten gebeuren, want komend jaar moet de bollenclub weer gewoon bij nul beginnen met de opbouw van een nieuwe team. En wil die wens kans van slagen hebben moet ook de vorm van de dag op zeer korte termijn terugkeren. Bij Kevin Winter bijvoorbeeld, waarvan de meerwaarde tegen Hoek absoluut verborgen bleef. Maar ook Jeffrey Winter had zijn balgevoel thuis gelaten en om dat te onderstrepen miste de puntspeler pal voor tijd een opgelegde kans op 2-0. Halverwege de tweede helft had Jeffrey Winter pech dat assistent scheidrechter Huis in 't Veld een aperte blunder beging door te vlaggen voor buitenspel, terwijl Djamel Buyse van Hoek de bal had doorgekopt. Scheidsrechter Van Beek, die verder strak en overtuigend leidde, ging mee in de fout van zijn collega. Met de beide Winters niet in goeden doen bleef heel FC Lisse onder de maat. De thuisclub deed niet aan zorgvuldige opbouw. Het was eerst schieten en dan pas kijken wat daar de uitkomst van was. Als gevolg daarvan was balverlies standaard. Het enige wat restte was hard werken en dat is middenvelders als Pascal Zoet en René van Wieringen wel toevertrouwd. Het rendement was echter bedroevend laag. De aanvallers van FC Lisse kwamen in het stuk van de eerste helft nauwelijks voor. Netteb rommelde vanaf de rechterflank maar wat aan, Jeffrey Winter handelde plichtmatig en Homan speelde op links perfect verstoppertje. Ouaali keek het na rust nog even aan en greep toen in. Michael van der Laan, begonnen als linksback, schoof door naar voren en Nijlhoff, te laat gearriveerd voor de wedstrijdbespreking, mocht links achterin alsnog zijn vaste plek bezetten links achterin. Als bij toverslag kreeg FC Lisse meer grip op de wedstrijd, daarbij ook ondersteund door een straf windje in de rug. De thuisclub bleek ineens weinig last meer te hebben van de drassige bovenlaag van het veld, dat in de eerste helft in een mum van tijd was omgeploegd tot een kluitentuin. De eerste serieuze speldenprik was de knal van Netteb die via een verdediger van Hoek en de lat over vloog en er zouden er meer volgen. Ouaali haalde halverwege de tweede helft ook Kevin Winter naar de kant en met de lange Maarten Veenhof als extra spits voerde FC Lisse de druk steeds verder op, met snel resultaat. Hoek keeper Filip van der Vloet verrichtte eerst nog een superredding maar moest uiteindelijk zwichten voor een kopbal van Lisse verdediger Jelle Korbee, die bij een hoekschop net iets hoger sprong dan de spelers om hem heen. Nadien faalden invaller Dennis Liohan en zoals al eerder gememoreerd Jeffrey Winter in hun afwerking naar de 2-0. Bijna nog kreeg FC Lisse voor die missers de kous op de kop. In blessuretijd telde Hoek de gelijkmaker al, maar Buyse zag zijn in de kruising geplaatste schot gekeerd door keeper Kenny Heemskerk die met zijn vingertoppen de doelpoging onschadelijk maakte. Over de gehele wedstrijd gemeten had Hoek wel een puntendeling verdiend. De Zeeuwen pasten zich voor rust veel beter dan FC Lisse aan aan de omstandigheden. Met een viermansmiddenveld gaf Hoek van meet af aan veel druk op de bal. In de as van het veld gebeurde dat door aanvoerder en stilist David Destorme en het bijtertje Thomas Ragut. Aan de zijkanten zorgden de fysieke sterke Jeroen van de Broeke en de behendige Nejim Melki voor pressie naar voren. Een 0-2 voorsprong bij rust voor de bezoekers had zeker niet misstaan en dan stak Wilco de Valk allesbehalve in vorm. De spits kwam nooit lekker los van zijn bewaker Roel de Goede. Maar als Niels Dominicus en Van de Broeke het vizier beter hadden afgesteld, was Hoek mogelijk met drie punten in de tas naar Zeeuws Vlaanderen teruggekeerd. Lisse keeper Heemskerk, die vanwege werk het topvoetballen vaarwel gaat zeggen, was waar nodig ook een sta-in-de-weg. Hoek betaalde na de pauze de rekening voor de inspanningen. Waar FC Lisse na speleromzettingen sterker werd, zag Eddy Mestdagh zijn ploeg juist aan kracht inboeten. Dat vond ook zijn oorzaak in een omzetting op de rechterflank. Rechtsback Dimitri Wellens viel vlak voor het rustsignaal uit met een hamstringblessure en zijn taak kwam te rusten op de schouders Van de Broeke. Invaller Jonathan Constancia kon in de tweede helft rechts in de zone niet brengen wat Van de Broeke in het eerste bedrijf wel kon. "We hadden geen aanvallende krachten meer", probeerde Mestdagh te berusten in de nederlaag. Als interim-trainer moet de Belg Hoek zien te behouden voor de hoofdklasse. Dat wordt nog een zwaar karwei. Schorsingen en blessure zullen hun sporen nog wel trekken in de niet al te brede selectie. Zorgelijk is ook het geringe scorende vermogen. In de clubfilosofie van Hoek zou degradatie niet minder dan een ramp zijn. Met dat spookbeeld voor ogen gingen het bestuur onder aanvoering van voorzitter Kees de Feijter en de technische commissie de afgelopen maanden met elkaar in de clinch door het vertrouwen in elkaar op te zeggen. De zakelijke leiding op dit moment is weer in handen gekomen van John Bravenboer, die de komende maanden orde op zaken wil stellen. "Er moet iemand op de winkel passen, maar ik voel me wel een beetje Heintje Davids", zegt de erevoorzitter glimlachend. Onder Bravenboer groeide Hoek uit tot een vaste waarde in de hoofdklasse. Bekend zijn de Belgische connecties waardoor Hoek door de jaren heen altijd veel talent uit het buurland wist aan te trekken. In 1996 bereikte Hoek zijn sportieve hoogtepunt tot nu toe met het kampioenschap van de toen nog eerste klasse. Ook dit seizoen had Hoek plannen een rol van betekenis te spelen. Trainer Eric Tetaert liep met zijn team echter al snel vast in goede bedoelingen en diende het veld te ruimen. Hoek heeft op dit moment nog alles in eigen hand. En met de gedrevenheid van de eerste helft in Lisse moet dat vrucht gaan afwerpen. "We gaan er niet uit", spreekt Mestdagh uit als verwachting. "Als we dit blijven doen tegen gelijk wie, dan gaat het goed komen."