Excelsior Maassluis velt Noordwijk

Excelsior Maassluis was feller, gretiger en wist precies hoe het Noordwijk kon verslaan: geen ruimte geven. De Noordwijkers moeten het hebben van aanvallende combinaties, maar als je geen ruimte hebt, valt er weinig te combineren. Spits Jeroen van Wetten, vorige week nog bewierookt, liep zich de longen uit het lijf om aanspeelbaar te zijn maar werd zelden bereikt. Voordat de bal in zijn buurt kwam, had Excelsior hem al ontfutseld aan het matige middenveld van Noordwijk. De 'Tricolores' deden niet zo moeilijk over aanvallen: veel mensen achter de bal, en als ze hem hadden, dan gaven ze hem aan de kleine, snelle Nees Pellikaan. Vooral in de eerste helft draaide hij de linkerflank van Noordwijk dol. In het hart van de verdediging had Jelle Korbee zijn handen vol aan centrumspits Fabian Keerveld. Groot, sterk en nog behendig ook, Korbee moest alle zeilen bijzetten. Ook keeper Sander van der Veldt moest een paar keer alert ingrijpen om zijn ploeg voor een achterstand te behoeden. ,,Het liep niet'', was na afloop de korte conclusie van coach Geert-Jan Bakker. Dat is zwak uitgedrukt: in de eerste helft kreeg Excelsior-doelman Rob Grauwmeijer helemaal niets te doen. Vincent Herpers ging op rechts zijn man een paar keer voorbij, maar voordat hij goed en wel aan een voorzet kon gaan denken, dook er alweer een tweede verdediger voor zijn neus op. En over links, waar Rocky Pitti in zijn eentje ronddoolde, kwam er van Noordwijkse aanvallen al helemaal niks terecht. Na twee minuten in de tweede helft kreeg Excelsior Maassluis loon naar werken. Wim de Jong trok aanvaller Niels Vonk in het strafschopgebied naar de grond: een penalty en een gele kaart. Keerveld, die na zijn harde werken en mooie acties van de eerste helft wel een doelpunt verdiende, mocht van elf meter aanleggen. Van der Veldt redde met een fraaie zweef naar rechts. Tien minuten later was het wel raak: Pellikaan kwam er weer eens door op rechts en leverde een perfecte voorzet af, die door Tom Visser werd binnengekopt. Op dat moment was de Maassluise voorsprong wel verdiend, hoewel Noordwijk in het tweede bedrijf beter uit de verf kwam. De achterstand zette de bezoekers aan tot grotere dadendrang, en met Patrick van Dam en Leonard van Utrecht kwamen nog eens twee extra aanvallers in het veld. Dat leidde logischerwijs tot meer druk, zelfs af en toe tot een kansje, maar niet tot een doelpunt. De beste kans kreeg Van Wetten in de zeventigste minuut, nadat de sleurende Van Utrecht zich op links langs de verdediging had gewerkt. Het schot van Van Wetten smoorde in de drukte voor het doel van Grauwmeijer. Korbee kopte in de extra tijd nog te zacht en recht in de handen van de Maassluise doelman. ,,We zijn afgebluft'', zei Bakker. ,,We zijn vastgezet door een goede, agressieve tegenstander, zodat we ons geliefde aanvalsspelletje niet konden spelen.'' Maar hoe Noordwijk dat kon laten gebeuren, daar had ook hij geen verklaring voor. ,,Het viel me behoorlijk tegen, ik had van onze aanval wel wat meer verwacht. Het is ook niet zo dat we nou enorm veel kansen hebben weggegeven, maar we hebben er zelf veel te weinig gecreëerd. Kijk, dat je een goal en nog een paar kansen tegenkrijgt, tja, dat gebeurt wel eens als je voetbalt. Maar dat we zelf nauwelijks voor hun doel zijn gekomen, dat is gewoon niet goed.''