Een stille kracht achter de schermen
16 augustus 2008
In de Pers
Ben Kousemaker groeide op in Hulst, was in zijn jeugd een fervent aanhanger van HVV'24, maar is al meer dan vijftig jaar trouw aan het blauw-wit van HSV Hoek. Kousemaker stond aan de wieg van supportersvereniging De Purperen Hei en is sinds de oprichting al 25 jaar een stille kracht achter de schermen. Met een wedstrijd tegen FC Utrecht viert de supportersclub vandaag (19.30 uur) op sportpark Denoek het zilveren jubileum. ,,Wij betalen de komst van FC Utrecht'', zegt Kousemaker, die 25 jaar lang penningmeester is en daarnaast jaren deel uitmaakte van de privatiseringsploeg. ,,De omzet van de kantine is voor de club.
We krijgen natuurlijk op ons broek'', weet hij. ,,Die mannen doen hele dagen niks anders. Als ze klaar zijn met douchen gaan ze gelijk terug naar hun trainingskamp in Cadzand. Jan Mieras, onze voorzitter, heeft veel werk verricht om deze wedstrijd te kunnen laten spelen. Ik verwacht veel publiek. FC Utrecht is toch een mooie tegenstander. Zeker met Van Hanegem, een Bressiaander, als trainer.
Ben Kousemaker streek na zijn huwelijk vanuit Hulst in Hoek neer en werd in de kleine gemeenschap opgenomen. ,,Als echte Hoekenezen je niet mogen, dan heb je het hier niet gemakkelijk'', veronderstelt hij. ,,Maar ik kan goed met veel mensen opschieten. Je moet niet te veel naar buiten brengen. Horen, zien en zwijgen: daar kun je het meest mee bereiken. Het klopt dat er veel uitlekt vanuit de club. Maar dat komt niet vanuit het bestuur van de supportersvereniging. Wij zijn een hechte ploeg. Ik ben een echte Hoek-supporter. Ruzic, Van der Pijl, Alwin Deij, Peter en Jan Hamelink, Destorme: dat waren heel goede voetballers. Gijsel ook, maar als hij een biertje kreeg, was hij verloren. Natuurlijk wil je dat ze winnen, maar dat kan toch niet altijd? Zo is het leven. Vandaag ben je happy, morgen ben je ziek. In de kantine praten we er met die jongens onder elkaar uitgebreid over na. Ook binnen ons bestuur zeggen we elkaar wel eens waar het op staat. Maar als het deurtje dicht is, is het gedaan.''
De Purperen Hei begon als clubje van zes leden en is in de loop der jaren uitgegroeid tot een aanhang van honderdvijftig man. ,,Hoek speelde in 1983 een beslissingswedstrijd tegen Serooskerke'', herinnert hij zich. ,,Er gingen zoveel mensen naar toe, dat er gefilosofeerd werd over het oprichten van een supportersclub.''
Inmiddels is de club al jarenlang een belangrijke steun voor heel de vereniging. Ben Kousemaker werkte in de metaal, maar werd na de oprichtingsvergadering benoemd tot penningmeester. ,,Op den duur groei je erin'', vertelt hij. Het ophalen van oud papier, het Rad van Avontuur en twee keer per jaar een bingo vormen een belangrijke bron van inkomsten. Het geld werd onder meer besteed aan tassen of outfit van jeugdelftallen, het sponsoren van wedstrijdballen, de verkiezing 'Speler van het jaar', een donatie aan de club en nog niet zo lang geleden een bijdrage in de aanschaf van een defibrillator.