DENOEK

De verdediging van de gemeente Terneuzen bleek alras onvermurwbaar. Met in het doel de rotsvaste sluitpost Begijn. Hun spel was gebaseerd op een handbalverdediging met alle spelers achter de bal. Op links, door het midden en op rechts was er geen doorkomen aan. De energieke burgemeester liep zich de longen uit het lijf maar werd in de rust moegestreden door onze tegenstander gewisseld. Na de rust gingen we van achteren één op één spelen. Maar een messcherpe counter van hun snelle spits Lieftink op links werd ons fataal. Hun verdediging bleek TOP en we konden er geen gaten in schieten. In het laatste kwartier bracht het trainersduo Boussen/Van Meerendonk nog een boomlange spits in. Alle ballen werden door de lucht de zestien ingepompt. Helaas, het balletje wilde voor ons niet goed vallen. Met als resultaat een onverdiende en zure nederlaag. Door de enerverende slijtageslag in de regen was het veld flink gehavend. Dat wordt weer een heel seizoen rollen, kalken, sproeien en zaaien. De natuur geeft ons acceptabele speelruimte tot medio november. Daarna nemen de winterse elementen het voortouw. Tomeloze inzet van DethonGroen, Levien, Ad en vele overige vrijwilligers zijn dan helaas niet meer toereikend. In vind het ook niet echt consequent van ons gemeentebestuur. Voor de Belgen uit de grensstreek exploiteert de gemeente Terneuzen wel een tweetal vernieuwde buitenzwembaden, te weten in Koewacht en in Sas van Gent. Je zou dus in verlengde van dit beleid mogen verwachten dat ze de HSV Hoek ook voldoende ondersteunen met al onze Belgische spelers. Toen ik in oktober van vorig jaar deel mocht uitmaken van de lange stoet bussen richting de kuip riep ik met volle overtuiging “als er nou geen kunstgras veld komt weet ik het niet meer!” En inderdaad, ik weet het niet meer. Het lange lint bussen aan de Lovenpolderstraat tussen “Denoek” en DOW vormde symbolisch de vurig gewenste navelstreng tussen onze club en de chemiegigant. We spelen in de tuin van DOW met permanent uitzicht op hun fabrieken. Al sedert de jaren zestig is iedereen in Hoek en omstreken volledig in de ban van DOW. Iedereen kent wel iemand (vaders, kinderen, ooms, tantes, neven, vrienden enz.) die gelieerd kan worden aan de grootste werkgever in Zeeland. In mijn zolderkamer achter mijn burootje tikkend kan ik niet begrijpen waarom DOW de navelstreng niet meer voeding geeft met substantiële ondersteuning. Zelfs hun kenmerkende rode logo op de reclameborden tegen de oude kleedkamers zijn helemaal door de zon verweerd. Deze vintage-uitstraling rijmt toch niet met een multinational. Ik ben hoopvol gestemd over komend seizoen in de topklasse. Door nivellering kan iedereen van iedereen winnen. We beschikken over een betere selectie dan een viertal jaren terug bij ons debuut in de topklasse. In tegenstelling tot dat jaar van de degradatie zit het met de saamhorigheid in de spelersgroep wel snor. In de opportunistische voetbalwereld ligt de euforie (bij 9 uit 3) en de paniek (bij 0 uit 3) dicht bij elkaar. Rond de herfstvakantie weten we hoe we ervoor staan. Ik kijk in ieder geval enorm uit naar onze hernieuwde kennismaking met de gerenommeerde tegenstanders in het walhalla van het amateurvoetbal. Loek Zeegers