Dennis Wondergem: ‘Ik heb aan RBC goede herinneringen’

Woonplaats: Terneuzen. Club: Hoek. Positie: Keeper. Voetbalverleden: Begonnen bij Terneuzen. Van mijn zestiende tot mijn negentiende speelde ik bij RBC Roosendaal. Dit is mijn eerste seizoen Hoek. Hoek: Een mooie club. Er valt altijd wel wat te beleven, zowel op als rond het veld. Het voetbal is er op hoog niveau. Ik denk dat het tweede elftal van RBC minder kwaliteit in huis heeft dan Hoek. Hoek of Terneuzen: Op dit moment Hoek. Eigenlijk heb ik helemaal niets met clubs. Waar ik speel, zet ik met voor de volle honderd procent in. Als alles bij een club goed geregeld is, pas ik me snel aan. Bankzitten: Is wel balen. Je wilt altijd spelen. De trainer beslist en daar is weinig aan te veranderen. Jurgen Belpaire is op dit moment gewoonweg de beste keeper. Ik moet me richten op volgend jaar. RBC: Daar houd ik goede herinneringen aan over. De begeleiding is goed, zowel technisch als medisch. Ik heb er veel leuke dingen meegemaakt, stond reserve bij het eerste en trainde samen met jongens als Nordin Wooter. Het was balen toen ik hoorde dat ik weg moest. Mijn contract liep af en van de vijf keepers mochten er maar twee blijven. Ik ben wel een ervaring rijker. Ambities: Zo snel mogelijk in het eerste van Hoek komen. Ik zal de strijd aan moeten met Filip van der Vloet. Hij is aangetrokken na het vertrek van Belpaire. Mijn kansen liggen beter dan vorig jaar. Ook Filip heeft weinig ervaring. Als ik goed presteer, kan ik misschien alsnog naar een profploeg. Er zijn voorbeelden genoeg van keepers die eerst een stapje terug moesten doen. Blessure: De ellende begon zes maanden geleden. Er was een stukje heup afgebroken. Het botje zweefde los rond. Daardoor kreeg ik een slijmbeursontsteking. Vijf weken geleden ben ik geopereerd. Het herstel duurt nog twee tot drie maanden. Dit seizoen beschouw ik als gedaan. Oranje: De kwalificatie was moeizaam. We maken altijd een kans op een groot toernooi. De eerste ronde zullen we nog wel doorkomen, maar in de halve finales stranden we. Ik had het liefst Cruyff als trainer gezien, maar die wil jammer genoeg niet. PSV of Ajax: PSV, zonder twijfel. Ajax wordt kampioen. Die titel hebben ze verdiend in de onderlinge duels. Het werd ze later wel erg makkelijk gemaakt, omdat de concurrentie op het einde de punten liet liggen. Waarden en normen: Op en rond het veld zie je dat er steeds minder normen en waarden zijn. Als je ziet hoe spelers onderling op elkaar reageren. Soms gaat dat veel te ver. Je moet alles eraan doen om te winnen, maar het respect moet blijven. Wakker maken voor: Liever niet, want ik ben dan erg chagrijnig. Ze mogen me alleen wakker maken als er brand is, maar dan wel zachtjes.