David de Haan is toe aan Hoek

Een eerste vrijage met de hoofdklasser, twee jaar geleden, liep stuk op te veel onzekerheden. Een hernieuwde kennismaking tijdens de winterstop zou wel eens tot een definitieve overstap kunnen leiden. David de Haan is bezig aan een sterk seizoen en in voetballend opzicht klaar voor een nieuw avontuur. ,,Ik ben sterker geworden’’, vindt hij. ,,Ik heb ook gesproken met Patrick Naudts, maar het bericht dat ik naar Hoek ga heeft me verrast. Het is namelijk nog niet helemaal zeker. Het moet allemaal passen met mijn werk. Ik werk sinds een jaar drie avonden in de week bij Leisure Company en heb duidelijk aangegeven dat ik eerst van mijn baas wil weten hoe hij er tegenover staat. Hij is heel betrokken bij Hoek en zelf ook sponsor. Als hij zegt dat het moeilijk te combineren is, dan heb ik daar begrip voor. Dan moet ik kiezen. Ik weet nog niet hoe hij erover denkt.’’ ,,Ik weet dat ze me bij Zaamslag wel eens wat flauw vinden. Tijdens het soccertoernooi heb ik een gekneusde rib opgelopen, waardoor ik na de winterstop nog niet veel heb getraind. Marc de Kunder (de trainer) vindt dat ik soms gemakkelijk voor een training afzeg. Mijn baas heeft tot nu toe altijd gezegd dat ik moet oppassen met blessures, omdat ik vijf dagen achtereen sport. Hij vindt dat ik niet te veel risico moet nemen. Maar als hij het toestaat dat ik mijn werk met voetballen in Hoek combineer, dan ben ik bereid om ervoor te gaan.’’ Twee jaar geleden was zijn werk als sportinstructeur in een fitnesscentrum in Goes de belangrijkste reden in zijn besluit om niet op een aanbod van Hoek in te gaan. ,,Ik moest werkuren en dus financieel inleveren om bij Hoek te kunnen voetballen’’, zegt hij. ,,Er werd me verteld dat ik waarschijnlijk één tot twee jaar nodig zou hebben om naar het niveau toe te groeien. Ik heb er nooit spijt van gehad dat ik bij Zaamslag gebleven ben. Ik heb vorig seizoen niet zo’n lekker seizoen gedraaid, maar had het met die nacompetitie natuurlijk niet willen missen. Ik heb op vijf verschillende posities gespeeld en vulde de gaten van geblesseerde spelers op. Aan het begin van dit seizoen heb ik de trainer aangegeven dat ik liever op één of twee posities wilde spelen. Ik vind dat ik een veel beter seizoen draai. Twee weken geleden speelde ik in een oefenwedstrijd tegen Hoek in de eerste helft op Bart Poppe en na de rust op Human. Vooral in de tweede helft liep het lekker.’’ Zo lijkt de loopbaan van David de Haan een verrassende wending te krijgen. Amper vijftien jaar was hij, toen hij in de hoofdmacht van Zaamslag debuteerde. De dorpsclub speelde destijds nog in de vierde klasse en werkte zich daarna vooral dank zij versterking van buitenaf op naar de tweede klasse. ,,Mijn vader is hier predikant geweest’’, vertelt hij. ,,Toen mijn ouders vier jaar geleden naar Dordrecht verhuisden, zou ik meegaan. Ik wilde bij Oranje Wit gaan voetballen. Ik snap best dat ze niet direct een plaats in het eerste elftal voor je hebben, maar zag het niet zitten om in het zevende te gaan spelen.’’ ,,Ik had toen ook nog een vriendin in Westdorpe’’, verklaart hij zijn besluit om in Zaamslag te blijven. Die relatie is inmiddels stukgelopen, waarmee hij privé een tweede opdoffer in korte tijd kreeg te verwerken. ,,Toen ik hoorde dat Hoek me wilde hebben, zag ik dat als een uitlaatklep. Mijn vader heeft een hersentumor’’, vertelt hij. ,,Hij is aan zijn linkerkant helemaal verlamd, kan heel weinig en ligt veel in zijn bed. Hij heeft zelf op hoog niveau gevolleybald. Hij kon door zijn werk niet zo veel komen kijken, maar heeft me wel altijd gepromoot. Mijn vader is een grote man, mijn moeder maar een klein vrouwtje. Ik probeer veel naar Dordrecht te gaan, omdat mijn moeder het alleen eigenlijk niet aankan.’’ Hij vervolgt: ,,Mijn vader weet precies wat hij wil. Hij heeft in Zaamslag altijd met mensen gepraat, omdat het zijn werk was. Dat heeft hij in ons gezin ook gedaan. Hij heeft alles precies doorgenomen. We zijn er klaar voor. Dinsdagavond ben ik er nog geweest. Ik had het krantenknipseltje waarin stond dat ik naar Hoek ga, meegenomen. Ze vonden het leuk voor me. Maar mijn vader heeft me wel gezegd dat ik goed moet nadenken. Mijn lichaam, zei hij, is mijn werk.’’ Hartstocht Zo laveert David de Haan tussen hartstocht en verstand. ,,Spelers van Zaamslag hebben me verteld dat ik deze kans moet pakken’’, mijmert hij. ,,Als ik ga, dan gun ik mezelf twee jaar, maar ik wil zo weinig mogelijk in het tweede spelen. Ik zal toch veel moeten wennen. Het tempo zal een stuk hoger liggen. Ik denk dat ik sowieso op de trainingen veel kan leren, maar het zou leuk zijn als ik aan het eind van mijn eerste seizoen speeltijd krijg. Ik ben niet echt supersnel, maar word er zelf ook niet vaak uitgelopen. Ik zag vroeger in de jeugd al heel snel welke kant een aanvaller opging.’’ De Haan weet dat hij zich bij Hoek vooral moet richten op de positie van linksachter, als opvolger van Franky Standaert. ,,Ik heb me wel eens afgevraagd of al die Belgen toch geen groepjes vormen, maar ik heb begrepen dat dat wel meevalt. Echt puur back spelen en een man uitschakelen, is niks voor mij. Als linksback ligt het spel voor je en krijg je tijd. Dat ligt me wel. Maar als het niet goed gaat, wil ik me ermee bemoeien. Dan schuif ik graag door naar het middenveld. Ik wil bij de opbouw betrokken zijn. Het lijkt me leuk te bewijzen dat een speler uit Zeeuws-Vlaanderen dat ook kan.’’