Crisis teistert heel Europa

Het zegt veel over de spelersvakbond Sporta dat hij niet bij benadering weet hoeveel Belgische profvoetballers momenteel zonder werk zitten. “Tussen de twintig en de honderd”, denkt secretaris Dirk de Vos. Een van hen is Gunther de Meyer, handelsingenieur van opleiding en na afloop van zijn contract met Beveren afgezakt naar het amateurvoetbal van FC Hoek in Zeeuws-Vlaanderen. “Ik zoek een job buiten het voetbal”, zegt De Meyer, die thans leeft van een bescheiden werkloosheidsuitkering. “Eerst hoopte ik nog een aantal jaren te kunnen meedraaien op het hoogste niveau, maar helaas. Zelfs contracten met tweede- en derdeklassers klonken niet echt overtuigend. In afwachting onderhou ik de conditie in Hoek, een gezellige club met een perfecte accommodatie. Natuurlijk is dit wrang, maar het aanbod aan profvoetballers blijkt veel groter dan de vraag. Er zijn stilaan minder clubs en die vangen dan weer minder geld van de tv-zenders. De echt goeie voetballers zullen dik hun boterham blijven verdienen, maar voor de anderen zijn de carrièrevooruitzichten minder gunstig.” Andere Job De Meyer voelt mee met zijn ex-ploegmaat Johan van Rumst (24), die na zijn humaniorastudies voluit voor het profvoetbal koos. Thans traint Van Rumst, einde contract bij Beveren, met de amateurs van Terneuzen. “Het is een moeilijke periode voor voetballers, maar ik wanhoop niet”, aldus Van Rumst. “Misschien komen op een dag de mooie tijden terug. Ondanks een kwakkelseizoen van de club had ik zelf niets te klagen over mijn laatste seizoen bij Beveren, maar ondanks alle beloften vond mijn manager geen nieuwe club. Jean-Marc Guillou, de grote baas van Beveren, zou overal hebben rondgestrooid dat ik een onruststoker was. Een zware klap, maar ik blijf in mijn kwaliteiten geloven. Een jaar hou ik dit nog vol. Als ik dan geen nieuwe profclub heb, moet ik een andere job zoeken.”