Bravenboer wil schoon schip maken

Vooropgesteld: John Bravenboer treedt straks in de vergadering van 31 mei weer terug als voorzitter. Zijn gezondheid is te wankel om zich in een nieuw avontuur te storten. „We moeten nieuwe mensen zoeken, jong en daadkrachtig en vooral zonder persoonlijke belangen. Ik wil me sterk maken voor een krachtig en ambitieus bestuur.“ Eén man heeft hij daarbij op het oog. Voor Ron Barbé, de oud-burgemeester van Terneuzen, durft hij zijn hand in het vuur te steken. „Ik moet hem alleen nog overhalen, want hij staat niet te springen. Maar hij is de man die het in zijn vingers heeft, de ideale vent om Hoek naar een nieuwe toekomst te leiden.“ Bolwerk Het moet leiden tot een nieuwe fase in het bestaan van de club, die met zijn veertien jaar in de hoofdklasse tot een bolwerk is uitgegroeid, maar wel vaker door bestuurlijk geruzie in opspraak is geweest. John Bravenboer danst al langer mee op het slappe koord van de club met zijn vele stromingen en veel onderlinge rivaliteit. „Het gaat me elke keer weer aan het hart als er zoiets gebeurt, als de toekomst van Hoek op het spel staat. Dat gevoel had ik nu ook weer. Ik wil er met de mensen om me heen voor zorgen dat de rust terugkeert. En de belangrijkste opdracht is om een sterke voorzitter, met veel persoonlijkheid aan te trekken. Daarna kun je pas uit gaan kijken naar een bestuur dat daarbij past, met mensen op wie je kunt bouwen.“ Het vroegere boegbeeld, met zijn jarenlange ervaring als voorzitter en aanzienlijke inbreng als hoofdsponsor, wil in de drie maanden dat hij de touwtjes in handen heeft een strakke organisatie op poten zetten. Het bestuur krijgt een nieuw gezicht („al sluit ik niet uit dat er mensen terugkomen“), de technische staf en technische commissie ondergaan een metamorfose, het sponsorbestuur moet een nieuwe structuur krijgen en er moet meer Nederlands bloed in het elftal komen. Cees Houtepen krijgt als trainer een gewichtige stem in de samenstelling van de selectie voor volgend jaar. De trainer zelf zal ook zijn nieuwe assistent uitkiezen. Paul Telussa maakt het seizoen af als tweede trainer en is nu al volop actief binnen de technische commissie. Bravenboer: „Hij is de man die met spelers praat, die naar versterkingen uitkijkt, omdat hij over het voetbalinzicht beschikt dat daarvoor nodig is. En hij kent vrijwel elke Zeeuwse voetballer. Gerrit Emans blijft nog meer op de achtergrond als adviseur van de commissie.“ Met het aantrekken van Telussa wilde Hoek zich toch al meer op de Nederlandse spelersmarkt begeven. „We zijn een Nederlandse club, versterkt met Belgische spelers“, geeft Bravenboer aan. „Het is ook veel gezonder om zo veel mogelijk Nederlandse spelers in het elftal te hebben. Wat we toch allemaal niet naar ons hoofd krijgen geslingerd als we in de randstad moeten voetballen.“ Goede spits Behalve bestuurlijk gaat Bravenboer ook sportief meedenken. „Ik ben al een paar keer aanwezig geweest bij gesprekken met spelers. Dat behoort een voorzitter te doen. Je moet overal bovenop zitten, dat deed ik vroeger ook al. Dan weet je wat er leeft in een spelersgroep en bij een trainer. Ik zou bijvoorbeeld heel graag willen dat we eens een goede spits kregen bij Hoek. Die hebben we al jaren niet meer. En het is essentieel voor een club die bovenin wil spelen. We zijn dit jaar met een prachtige selectie begonnen, alleen zonder een scorende spits. Dat breekt ons nu op. Zaterdag hadden we kunnen winnen van FC Lisse, als er een spits had gestaan die de ballen erin schiet.“ De ambities zijn helder, maar Bravenboer maakt zich ook bezorgd. Als Ron Barbé nou eens geen voorzitter wil worden, wat dan? „Dan wordt het al veel moeilijker om iemand te vinden die de kwaliteiten heeft en zo’n band heeft met de club. Toch kan het ook zo maar iemand anders worden. Roelof Ruules was ook een zeer kundige voorzitter, die eigenlijk helemaal geen verstand van voetbal had.“ Wat er ook gebeurt: alle onrust binnen de club zal volgens John Bravenboer geen (of weinig) invloed hebben op de ambities en op de financiële inbreng van de sponsorclub. Hoek heeft een trouwe achterban, die de club niet zo maar de rug zal toekeren. „De kracht is dat we zo’n honderdvijftig sponsors hebben. Daar zullen er na dit jaar hooguit een paar van weglopen, zelfs als we uit de hoofdklasse degraderen. Maar dat gebeurt niet. We hebben het één keer wel meegemaakt. Toen zei ook iedereen: dit is het einde, nu stort Hoek in elkaar. Twee sponsors haakten af, we kregen er drie voor terug.“ Wat wel overal doorklinkt bij de achterban, is dat de sponsors eindelijk wel weer eens rust in de tent willen. „Ze steken hun geld in Hoek, willen leuk voetbal zien, in een prettige sfeer en hebben geen zin in al dat geruzie. Daarom moeten we het verleden maar begraven en aan een nieuwe toekomst beginnen. Ook met het oog op de ontwikkelingen in het amateurvoetbal. Hoek wil er straks bij zijn, als er over niet al te lange tijd een topklasse wordt gevormd. Daar horen we in thuis met deze club, met dit potentieel aan sponsors en ons verleden in de hoofdklasse.“ Sportpark En als alles bij Hoek toch wordt vernieuwd, dan heeft John Bravenboer nog wel een vurige wens. „Als we mee willen doen in die topklasse, zullen we het sportpark, de velden, de kleedkamers en de bestuurskamer dringend moeten aanpassen. Voor wat we nu hebben, schaam ik me dood tegenover de clubs die bij ons komen. Ik wil echt een klemmend beroep doen op de gemeente om te doen wat bij andere clubs in de hoogste rangen ook gebeurt. Ik heb bij Quick Boys gehoord dat de gemeente anderhalf miljoen meebetaalt aan een nieuwe tribune. En Rijnsburgse Boys krijgt ook meer dan een miljoen om aanpassingen te doen. Wij zijn er bij Hoek allemaal trots op dat we dit sportpark zelf hebben gebouwd, maar we zullen mee moeten groeien. We horen tot de top van de amateurs en moeten dat ook uitstralen. Niet alleen op voetbalgebied, ook met onze accommodatie. Dat is Hoek aan zijn stand verplicht.“