ARC heeft nog wat tijd nodig
01 september 2003
Hoofdklasse
ARC maakte zaterdag een bevredigende rentree in de hoofdklasse. Hoewel trainer Dennis van de IJssel anders beweerde (,,We beginnen elke wedstrijd met de intentie om te winnen''), was het voornaamste doel van ARC de competitie-ouverture niet te verliezen. Dat plan slaagde. Tegen Excelsior Maassluis, een ploeg waarvan dit seizoen ook geen wonderen verwacht mogen worden, werd het 1-1.
Van de IJssel stuurde in het duel met Excelsior slechts een spits het veld in: Raymond Graanoogst. Achter de aanvaller posteerde de oefenmeester vijf middenvelders, van wie Wouter Verhey de meest vooruitgeschoven pion was. De bedoeling was dat Graanoogst - veelal aangespeeld met een verre trap - de bal even vasthield, waardoor de middenvelders van ARC konden aansluiten. Daar kwam weinig van terecht. De keihard werkende spits, telkens geconfronteerd met een numerieke meerderheid, was de bal meestal binnen de kortste keren weer kwijt.
Toch was ARC voor rust drie keer in de buurt van een doelpunt. Bij een voorzet van Maurice Bartels (ex-Noordwijk) raakte verdediger Barry de Vreede de bal verkeerd. Via de paal ging hij naast. Een schot van Verhey, afgevuurd na een van de weinige vlot lopende aanvallen, miste het doel van Rob Grauwmeijer op enkele centimeters en een inzet van Marvin Redjosetiko (ex-Capelle) werd op het laatste moment geblokkeerd. De mogelijkheden die Excelsior voor de pauze kreeg, kwamen voort uit slordige terugspeelballen van ARC'ers. De eerste was afkomstig van de (rechtsbenige) linkervleugelverdediger David Toxopeus. De bal werd dermate hoog teruggespeeld dat doelman Remco Tuinenburg weinig anders kon doen dan hem met de handen te beroeren.
Die actie, nodig om een zeker doelpunt te voorkomen, leverde Excelsior een vrije trap op acht meter van het Alphense doel op. ARC posteerde het hele elftal op de doellijn en keerde met het nodige geluk het schot van De Vreede. De tweede terugspeelbal leverde Bryan Simons af. De oud-speler van Huizen raakte de bal niet goed, reden waarom Tuinenburg ver zijn doel uit moest komen om redding te brengen. Doordat de reactie van de keeper eveneens geen schoonheidsprijs verdiende, kon Davy Vermaas het lege doel onder vuur nemen. Met pijn en moeite voorkwam de teruggesnelde Tuinenburg een treffer.
Tien minuten na de doelwisseling moest de van Quick Boys teruggekeerde sluitpost zich gewonnen geven. Verdediger Stanley Strobbe verkeek zich op een dieptepass van Marcel Karlas. Fabian Keerveld kreeg ineens een zee van ruimte en profiteerde daar optimaal van. Tuinenburg had het nakijken.
Slechts zes minuten keek ARC tegen de 0-1 achterstand aan. Toen kwam een niet bepaald vlekkeloos door Grauwmeijer weggetrapte bal terecht bij Verhey. Die bedacht zich geen seconde en retourneerde de bal voordat Grauwmeijer zijn plaats tussen de palen weer had opgezocht: 1-1. Met deze stand leken de voetballers vrede te hebben.
In het resterende deel van de strijd drong geen van beide ploegen meer echt aan. Van de IJssel: ,,Ik vind de 1-1 een terechte uitslag. In de tweede helft was Excelsior de betere ploeg, maar wij gaven achterin nauwelijks iets weg. Ik ben blij dat we weer terug zijn in de hoofdklasse. Vorig seizoen was het afzien. Enerzijds was de publieke belangstelling veel minder en anderzijds zijn de accommodaties van de clubs in de eerste klasse niet te vergelijken met die van de hoofdklassers. Onze speelwijze? Ik noem het een realistische manier van spelen. In de hoofdklasse hebben we gewoon wat tijd nodig om onze weg te vinden. Dat heeft alles te maken met de kwaliteiten van onze tegenstanders.''

Veehandel Carlos van der Veeken

Joy Terneuzen BV