Ameziane zoekt het avontuur op
06 september 2006
Hoek 1
Taoufik Ameziane is één van de twaalf nieuwelingen in de selectie van de voetbalclub Hoek. De nieuwe middenvelder heeft al een enerverende carrière achter de rug. Hoek is zijn nieuwe avontuur en hij weet: ,,Deze club snakt naar succes.“.
Hij heeft er zelf voor gekozen en een obstakel is het in zijn ogen ook niet. Tussen zijn woonplaats Tilburg en het voetbalveld in Hoek ligt een kleine 140 kilometer asfalt. Een snelle rekensom leert dat vier keer in de week op en neer rijden naar Zeeuws-Vlaanderen dus neerkomt op ruim 1100 kilometer. ,,Maar als je het ergens naar je zin hebt, neem je het autorijden voor lief’’, zegt Ameziane.
Met een baan van acht tot vijf zou het voor hem ook haast onmogelijk zijn in Hoek te voetballen. De voormalige prof heeft echter geen werk en is op een belangrijk punt in zijn leven beland. ,,Ga ik naar links of naar rechts?’’, vraagt de Marokkaan met de Brabantse tongval zich hardop af. ,,Ga ik nog ergens als prof aan de slag of wordt het tijd om serieus aan een maatschappelijke carrière te werken? Die vragen moet ik de komende maanden beantwoorden.’’
Voorlopig staat zijn leven nog helemaal in het teken van het voetbal. Dat was al zo in zijn tijd als jeugdspeler bij Willem II en dat is nog niet veranderd. Een terugblik leert dat Ameziane voorbestemd was een prachtige carrière op te bouwen.
Misstap
Door een enorme misstap en een aantal verkeerde keuzes kwam daar niets van terecht. Over zijn verleden wil hij liefst niet al te veel meer uitweiden. ,,Bij Willem II speelde ik altijd in de Nederlandse jeugdteams. Mijn leven stond in het teken van voetbal en als ik thuis was, diende ik me met school bezig te houden. Op mijn zeventiende kwam ik bij de eerste selectie. We hadden een prachtige ploeg, met jongens als Van Gastel, Konterman, Kolkka, Van Hintum en Hyypia. Ik kreeg later een lease-auto. Daarmee ben ik in de fout gegaan.“
Ik kom uit een beschermd gezin, daardoor was het ook een hele klap dat mijn ouders gingen scheiden. Andere mensen hadden verkeerde bedoelingen met me. Daar is het fout gelopen. Al moet ik de hand natuurlijk ook in eigen boezem steken.’’
Toen de relatie tussen Ameziane en Willem II stuk liep, kreeg de speler te horen dat hij moest vertrekken uit Tilburg. ,,Eerst was er wel interesse voor me, maar na dat incident met die auto niet meer. Ik had een enorme fout begaan en was vanaf dat moment ’die jongen van?“
Toch kreeg hij nog een tweede kans. AZ-trainer Willem van Hanegem was gecharmeerd van het jonge talent en haalde Ameziane naar Alkmaar. ,,Ik raakte al snel geblesseerd aan mijn enkel en Fernando Ricksen deed het ondertussen fantastisch als rechtsback. Na het vertrek van Van Hanegem kwam Gerard van der Lem. Van hem mocht ik al snel naar een andere club uitkijken.’’ Het werd Queens Park Rangers, maar het avontuur in Londen duurde slechts vier maanden, want de Engelse club werd een divisie teruggezet.
Een overgang naar Cambuur ketste af, omdat Ameziane niet door de medische keuring kwam. Een sponsor bracht hem vervolgens bij DVS’33 in Ermelo onder. Via Kozakken Boys belandde hij vervolgens in Pernis bij Doto. ,,Het begin daar was vorig seizoen prima. Maar op de donderdag voor de tweede competitiewedstrijd liep ik een spierscheuring op. Omdat ik daarna te vroeg begon, lag ik er een paar maanden uit. Toen begon de ellende bij Doto.“ ,,Beloftes werden niet nagekomen, afspraken waren ineens niets meer waard. Ik spreek nog wel eens wat spelers en er is daar nog niet veel veranderd.’’
Tijdens de afgelopen jaren als amateur kreeg hij toch verschillende keren de kans ergens een nieuw profcontract te tekenen. ,,Maar veel clubs hebben een klein budget. Ik wil mezelf best in de picture spelen, maar niet ten koste van alles.’’ Een contract bij het Portugese Madeira tekende hij om privéredenen niet. ,,Alles was anderhalf jaar geleden rond, toen mijn vader plotseling overleed. Ik ben meteen terug naar Nederland gegaan. Met zijn nieuwe vrouw had hij twee zoontjes van één en twee jaar oud. Ik voel me verantwoordelijk voor hen, want mijn vader en ik waren de beste vrienden.’’
Moeder
Hij besloot terug bij zijn moeder te gaan wonen. Naar Madeira wilde Ameziane niet meer, omdat zijn familie dan te ver weg zou zijn. ,,Je moet alleen naar het buitenland gaan als het aanbod heel goed is. Dat was dus niet zo.’’
Het geloof is belangrijk in zijn leven. ,,Ik ben islamiet, maar doe alles met mate. De islam predikt naastenliefde, dat spreekt me aan. Naar Marokko ben ik door het voetballen al een tijdje niet meer geweest. Het was de wens van mijn vader om daar begraven te worden en dat is ook gebeurd. Alleen mijn oma woont daar nog. Ze is nu negentig en ik moet in de gaten houden hoe het met haar gaat. De mensen bij Hoek weten dat ook en hebben er begrip voor dat ik plotseling weg kan moeten.“
Bourgondisch
De eerste weken in Hoek zijn hem goed bevallen. Ameziane was zaterdag één van de betere spelers in de teleurstellende derby tegen Kloetinge. ,,De mensen zijn rustig en nuchter en hebben een beetje dezelfde Bourgondische inslag als in Brabant. Ik houd van gezelligheid en gelukkig is dat er bij Hoek. Trainen of spelen en dan boem, meteen naar huis, daar houd ik helemaal niet van. Wat dat betreft ben ik wel op mijn plaats bij deze club.“
Met prognoses voor zijn nieuwe club is hij voorzichtig. ,,Bij Kozakken Boys hadden we een degelijke ploeg, meer niet. Maar we werden wel bijna kampioen. Als je elf topspelers hebt, maar geen team, dan kom je er ook niet. Ik vind wel dat sommige jongens bij Hoek wat brutaler moeten worden. Dan moeten we een heel eind kunnen komen.’’

Dokterspost Hoek

Aers Energy BV