'Hoopvol' is de trance waar ik momenteel in verkeer. Soms wordt mijn kinderlijke naïviteit na een aantal wedstrijden meedogenloos afgestraft. Sommige spelers vallen weer tegen. Maar altijd zit er wel weer een sprankje hoop tussen. Dit flauwe licht aan de horizon houdt me op de been om altijd iedere week weer naar m'n heimat af te reizen. Een paar jaar geleden werd ik aangenaam verrast door een dartelende rechtsbuiten Nick de Grootte. Vorig jaar was ik eventjes volkomen idolaat van Leonardo. Ik dacht toen "We hebben er weer eentje" in navolging van Van Keeken en Gijsel. Spelers die met een beslissende onnavolgbare actie het spel plotseling ruimte en vreugde geven. Trage Mahieu kon me vroeger ook wel bekoren; stijlvol, kopsterk en verfijnde traptechniek. Over traptechniek gesproken: zou er tussen de nieuwelingen nou eindelijk eens eentje zitten die een hoekschop strak en haarzuiver kan aansnijden!!

Of al de aangetrokken Belgen onze immer aanwezig ambities gaan verzilveren zal moeten blijken. Het duiden van niveau is momenteel ook geen sinecure meer. De competities van de lage landen zijn helemaal door elkaar gehutseld. Hierdoor is het ijken van de kwaliteit van de reeksen ondoorzichtig geworden; beloftenteams, amateurclubs, derde divisie, eerste amateur, (semi)profclubs, amateur 2A enz. enz. plak er maar een etiketje op en de bobo's denken het voetbal een kwaliteitsinjectie te geven. Maar het individuele voetbaldier trek zich hier niks van aan en komt altijd bovendrijven in wat voor reeks dan ook.

Persoonlijk vind ik het jammer dat er wat weinig Zeeuwse spelers zijn aangetrokken. Een paar jaar geleden kwamen achtereenvolgens  Vandepitte, Fitsch, Van Leiden en Doesburg op jonge leeftijd van GOES naar de Lovenpolder. Allemaal hebben ze zich bij ons heel goed ontwikkeld. Een dergelijke lichting van d'n overkant was misschien nu ook wel mogelijk geweest. In het woordje 'misschien' zit de twijfel want wat er allemaal besproken is tijdens de onderhandelingen met potentiele spelers weet ik allemaal niet.

Als modale supporter met een middeninkomen denk ik gewoon simpel: De uitgeroepen tot beste speler in Zeeland van het afgelopen seizoen moet toch gewoon bij de beste club van Zeeland spelen. Eén + één is toch gewoon twee. Zou toch een logische keus geweest zijn? Blik op Bliek is nu een gepasseerd station. Maar dit verlammende twijfelende gevoel kan zo in september weer omslaan in een euforisch roes na een paar eclatante overwinningen. De Vlamingen gaan helemaal los en voor je het weet hebben we vijftien uit vijf. Met een dergelijk scenario wordt er getrakteerd op javanais gebak van Bakker Bliek. Over verdediger Bliek heeft niemand het meer. Misschien zijn Kim van den Bergh of Rik Impens onze nieuwe helden het komende seizoen? Kom ik toch weer terug op de openingszin van deze kopstoot: De nieuwsgierigheid blijft de katalysator van de passie voor de HSV Hoek.  

LOEK ZEEGERS